۱۳۹۳/۱۱/۰۸

جشنواره فیلم فجر؛ ده فیلمی که باید دید

سی و سومین جشنواره فیلم فجر از ۱۲ تا ۲۲ بهمن ماه برگزار می شود و ۲۲ فیلم برای حضور در بخش مسابقه سینمای ایران (سودای سیمرغ) به نمایش در می‌آیند
فهرست ده‌تایی زیر از بین فیلم‌هایی که قرار است در سی و سومین دوره جشنواره فیلم فجر به نمایش دربیایند انتخاب شده، فهرستی است که برای حدس‌ها، امیدها و نظرها شکل گرفته است.
این‌ها ده فیلمی از جشنواره امسال هستند که به دلایل مختلف بهانه‌هایی برای تلنگر زدن به بیننده دارند: تولید جنجالی یا پرحاشیه‌ای داشته‌اند، استعدادهای اصلی سینمای ایران در تولید آن دخالت داشته‌اند، سفرهای جشنواره‌ای آینده سینمای ایران از دل آن‌ها بیرون خواهد آمد و یا شانس‌های گیشه‌ای سال پیش رو محسوب می‌شوند.

بهمن


کارگردان: مرتضی فرشباف. نویسنده: فرشباف و نسیم مرعشی. بازیگران: فاطمه معتمدآریا، احمد حامد، فریده اسماعیلی، مریم شیرازی، شیرین یزدان‌بخش.
اقتباسی از یک داستان کوتاه آمریکایی در فضایی خلوت و با کاراکترهای محدود، قصه پرستاری را روایت می‌کند که پیشنهاد مراقبت از خانم مسنی را می‌پذیرد.
مرتضی فرشباف نماینده نسل پنجم سینمای ایران است که اولین فیلمش "سوگ" بی‌مجوز ساخته شد و برای همین در ایران به نمایش درنیامد، ولی در سطح جهانس به یمن حمایت جعفر پناهی درخشید و فرشباف فرصت یگانه‌ای پیدا کرد تا در ورک شاپ‌های فستیوال ساندنس زیر نظر نام‌داران فیلمنامه‌نویسی روی قصه‌ای کار کند که نتیجه‌اش اکنون به نام "بهمن" در جشنواره فجر رقابت خواهد کرد.
چرا باید دید: فیلم در فضایی برفی که تماماً با جلوه‌های ویژه ساخته شده، روایتی از گذشته و زندگی شخصیت زن را در لوکیشن ثابت خانه و بیمارستان پیش می‌برد و همین طرح یک خطی کافی‌ست تا به این نتیجه برسیم که "بهمن" بسیار متکی به حضور و بازی فاطمه معتمدآریاست، بازیگری که این روزها دوره اوج دیگری را در کارنامه بازیگری‌اش تجربه می‌کند و در این فیلم با همسرش احمد حامد همبازی شده است.

اعترافات ذهن خطرناک من

نویسنده و کارگردان: هومن سیدی. بازیگران: نگار جواهریان، سیامک صفری، عباس غزالی، چکامه چمن‌ماه، امیر جعفری، رؤیا نونهالی.
سیدی علاقمند داستانِ تبهکاران خرده‌پا و جوان‌های ته خط رسیده علاف تهران است و تا حالا روایت‌گر خوبی برای افسردگی‌ها و پوچی محض و گاه فانتزی زندگی‌شان بوده است.
این بازیگر سابق سریال‌های تلویزیونی با چند فیلم کوتاه و اولین فیلم بلند مستقل و ارزانی که به صورت ویدئویی و به کمک چند دوست همراه ساخت، ناگهان چهره تازه‌ای از خودش نشان داد.
کارگردان خوش‌ذوق و متفاوتی که قالب‌ها و الگوهای جریان سینمای آلترناتیو روز دنیا را دنبال کرده و با تاثیرات آشکار از کوئنتین تارانتینو و گای ریچی و سبک تصویرسازی خاص کلیپ‌های ام تی وی می‌خواهد در سینمای کم هیجان ایران چیز تازه‌ای به تماشاگران نشان دهد.
چرا باید دید: خلاصه داستان تک خطی‌اش که می‌گوید "روایت عجیب یک روز زندگی مردی که چیزی را به یاد نمی‌آورد، حتی این را که ظاهراً مدت‌ها پیش مرده است"؛ روایت غیرخطی، فضاسازی کلیپ‌وار، ضرباهنگ تند و خشونتی که از سینمای محافظه کار ایران کمتر سر می‌زند؛ تجربه‌گرایی و سرزند‌گی سیدی؛ حضور متفاوت سیامک صفری.

خانه دختر

کارگردان: شهرام شاه حسینى. نویسنده: پرویز شهبازى. بازیگران: حامد بهداد، باران کوثرى، پگاه آهنگرانى، رعنا آزادى‌ور، بابک کریمى، بهناز جعفری، محمدرضا هدایتى، نسیم ادبى، رویا تیموریان.
می‌گویند داستان فیلم جنجالی و خط قرمزی هم هست و به همین دلیل چیزی از جزئیاتش به بیرون درز نکرده. خانه دختر نه فقط به دلیل نامش که به استناد گفته‌های عواملش فیلمی است زنانه است که موقعیت خاص و پیچیده دختران جوان امروزی را موضوع داستان قرار داده است.
چرا باید دید: به دلیل فیلمنامه شهبازی؛ حضور بازیگران مطرح یک نسل؛ امیدهایی که به گیشه موفق سال آینده‌اش بسته شده و بیش از همه به امید و احتمال یک غافلگیری، از جایی که انتظارش را نداریم.

کوچه بی‌نام

نویسنده و کارگردان: هاتف علیمردانی. بازیگران: فرهاد اصلانی، فرشته صدرعرفایی، امیر آقایی، باران کوثری، پانته‌آ بهرام، ملیسا ذاکری، ستاره پسیانی، محمدرضا غفاری، علیرضا استادی.
داستان دو خانواده مذهبی و سنتی‌ که در همسایگی هم در جنوب تهران زندگی می‌کنند و تفاوت‌های فکری آن‌ها باعث تنش و سپس بحرانی پیچیده می‌شود. بحرانی که از دل یک عشق ممنوع و رازهای اطراف آن شروع می‌شود به فاجعه می‌رسد.
عجالتاً چیزهایی که جلب نظر می‌کنند یکی گروه بازیگران متنوع و کنجکاوی برانگیز فیلم هستند و بعد، حضور دوربین در جغرافیایی از شهر تهران که سینمای ایران کمتر سری به آن جا زده است، حتی اگر کارهای قبلی عاتف علیمردانی نوید کارگردانی صاحب سبک را نداده باشند.
چرا باید دید: به خاطر ردگیری و رصد مسیر تازه سینمای اجتماعی ایران و نفوذ سینمایی اصغر فرهادی؛ به امید تماشای بازی‌های خوب؛ به احترام توجه فیلم به جنوب شهر و آدم‌های خاصش در روزگاری که سینماگران ایرانی اغلب ترجیح می‌دهند دوربینشان را از میدان ونک پایین‌تر نبرند.

عصر یخبندان

نویسنده و کارگردان: مصطفی کیایی. بازیگران: مهتاب کرامتی، بهرام رادان، آنا نعمتی، سحر دولتشاهی.
موضوع اعتیاد و فاجعه‌ای که در پس آن می‌آید، پتانسیل بالقوه تاثیرگذاری در سینمای ایران داشته است. این فیلم این روایت آشنا را با گروه بازیگران مطرح و روایتی پر تعلیق در آمیخته است.
این سومین حضور پیاپی کیایی در جشنواره فجر است که دو فیلم قبلی‌اش، "ضد گلوله" و "خط ویژه" کم و بیش هم مقبول جشنواره و منتقدان بودند و هم گیشه موفقی داشتند، اما عصر یخبندان اولین تجربه او در فضای غیر کمدی است.
چرا باید دید: باز هم از گوشه و کنار نام اصغر فرهادی و تاثیرش بر روایت و اجرای فیلم شنیده می‌شود و از قرار معلوم شوک میانه داستان قرار است بینندگان را میخکوب کند و دست آخر اشک‌شان را درآورد. عصر یخبندان را باید دید؛ به این خاطر که بدانیم کدام از این گمانه‌زنی‌ها درست بوده و کدام جو سازی.

روباه

نویسنده و کارگردان: بهروز افخمی. بازیگران: حمید گودرزی، بابک حمیدیان، جلال فاطمی، آرش مجیدی، مرجان شیرمحمدی.
مسائل امنیتی و جاسوسی و موضوع انرژی هسته‌ای داستان اصلی این فیلم را می‌سازند. توجه سینما به سوژه داغ ترور دانشمندان هسته‌ای در این دوران پر تنش و پیچیده نشان می‌دهد که افخمی هنوز از سویۀ سیاسیِ شخصیتش دور نشده و از آن مهم‌تر این که هنوز چهره موجه و مقبولی در لایه‌های بالای فضای سیاسی دارد.
صرف نظر از مقبولیت و توفیق نسبی فیلم "آذر، شهدخت، پرویز و دیگران"، سال‌هاست حضور افخمی در صدر خبرها بیشتر به حاشیه مربوط است تا متن. اما روباه یک تریلر سیاسی و جاسوسی و بازگشت او به فضا و ژانری‌ست که بسیار دوست دارد و پیش‌تر در آن "روز شیطان" را بر اساس داستانی از فردریک فورسایت و با توجه ویژه وزارت اطلاعات ساخت.
چرا باید دید: در شرایطی که راه رفتن جواد ظریف در خیابان در حین مذاکرات اتمی به جنجالی خبری بدل می‌شود چطور می‌توان انتظار داشت که روایت سینمایی مذاکرات و ترور دور از جنجال بماند؟ کافی‌ست بدانیم که چند بازیگر فیلم حتی با وجود قرارداد بستن از حضور در پروژه انصراف دادند و نخواستند نام و چهره‌شان را با چنین موضوع پر خطری به دردسر بیندازند؛ امید تماشای تریلری سرگرم‌کننده و استاندارد.

ایران برگر

کارگردان: مسعود جعفری جوزانی. نویسنده: جوزانی و محمد هادی کریمی. بازیگران: علی نصیریان، محسن تنابنده، احمد مهران‌فر، حمید گودرزی، گوهر خیراندیش، نیوشا ضیغمی.
ماجرای اهالی روستایی که با برگزاری انتخابات به جان هم می‌افتند و حکایتی شوخ و شنگ و کاریکاتوری از شخصیت‌های که با حرص و طمع خواستار کسب قدرت بین اهالی روستا هستند.
مسعود جعفری جوزانی آن قدر فیلم نساخت که دیگر به نظر می‌رسید عطای سینمای این سال‌ها را به لقایش بخشیده باشد. چند سال را صرف ساخت سریال سنگین و تاریخی "در چشم باد" کرد و حاصلش هیچ نسبتی با عظمت موضوع و هیاهوی تولید و بودجه چند میلیاردی اش نداشت.
جوزانی که سال‌های اخیر را به عنوان مشاور سیاسیون و دولتمردان و متولیان سینما این جا و آن جا گذراند و عضو شورای عالی سینما در زمان محمود احمدی نژاد بود، حالا با تغییر شرایط به فکر هجو آن روزگار برآمده و کمدی فانتزی ایران برگر قرار است روایتی نمادین از ظهور دولتمردان دهه اخیر ایران و طعنه به اوضاع سیاسی اجتماعی این سال‌ها باشد.
چرا باید دید: حضور محسن تنابنده و احمد مهران‌فر زوج کمدی محبوب و مطرح این سال‌ها؛ به دلیل این که کارگردانش زمانی امیدهای زیادی برانگیخته بود؛ موضوع انتخابات که خود بخود می‌تواند هر چیزی را در ایران ملتهب و پر حاشیه و کنجکاوی برانگیز کند.

من دیگو مارادونا هستم

نویسنده و کارگردان: بهرام توکلی. بازیگران: گلاب آدینه، سعید آقاخانی، هومن سیدی، ویشکا آسایش، بابک حمیدیان، جمشید هاشم پور، صابر ابر.
شنیده‌ها می‌گوید داستان فیلم تازه توکلی حول درگیری‌های کمیک چند نفر از اعضای یک خانواده عجیب و غریب از اقشار فرودست جامعه شکل گرفته و ساخته‌ای به کل متفاوت و دور از توقع و شناخت ما از سازنده‌اش خواهد بود.
حضور بهرام توکلی در جشنواره فجر که به سنت غیر قابل تغییر این سال‌ها تبدیل شده است در این اواخر کمی مأیوس کننده شده بود. او سال گذشته با فیلم "بیگانه" خیلی‌ها را ناامید کرد و این تصور را به وجود آورد که کیفیت "این جا بدون من" در کارنامه او اتفاقی بوده است.
تا پیش از این، صِرفِ علاقه و توجه توکلی به ادبیات و مقوله اقتباس ویژگی و تشخصی به فیلم‌هایش می‌داد، اما پس از ناکامیِ اقتباس "اتوبوسی به نام هوس"، او عجالتاً ادبیات را کنار گذاشته و خودش دست به کار نوشتن زده است.
چرا باید دید: تا قضاوتمان در مورد توانایی و استعداد بهرام توکلی را تا حد زیادی شفاف، دقیق و واقعی کنیم؛ سیاهه پرشمار بازیگران مطرح فیلم.

مرگ ماهی
نویسنده و کارگردان: روح‌الله حجازی. بازیگران: نیکی کریمی، علی مصفا، طناز طباطبایی، بابک حمیدیان، پانته‌آ بهرام.
در این فیلم جمع شدن اعضای خانواده به دلیل مرگ مادربزرگ فامیل زمینه‌ساز و بهانه مواجهه چند شخصیت با گذشته‌های مشترک است.
روح الله حجازی، که مسیرش را از تحصیل حوزوی به سینما کج کرد، با سه فیلم سینمایی و چند تله فیلم برای خودش نامی دست و پا کرده و از چهره‌های مطرح سینمای این سال‌های ایران بوده است. دو فیلم مطرح و موفق اخیرش با حواشی زیادی همراه بود و سایه توقیف و ممیزی و کنار گذاشته شدن از جشنواره همیشه همراه او و فیلم‌هایش بوده است.
چرا باید دید: یکی از پرکاراکترترین فیلم‌های سال‌های اخیر برای فیلمسازی که در تمام آثار قبلیاش با شخصیت‌های معدود و لوکیشن‌های محدود کار کرده؛ کنار رفتن مهناز افشار از فهرست بازیگران فیلم حاشیه ساز بود و باعث شکایت و جدل رسانه‌ای فیلمساز و بازیگر هم شد و حضور نیکی کریمی به عنوان بازیگر جایگزین افشار یکی از فرامتن‌های دیگری‌ست که تماشای فیلم را جذاب‌تر کرده است؛ فیلم‌برداری محمود کلاری.

رخ دیوانه

کارگردان: ابوالحسن داودی. نویسنده: محمدرضا گوهری. بازیگران: بیژن امکانیان، صابر ابر، نازنین بیاتی، گوهر خیراندیش، طناز طباطبایی، ساعد سهیلی.
داستان چند جوان که در یک قرار اینترنتی با یکدیگر آشنا شده و به دنبال یک شوخی و شرط‌بندی در مسیری پیچیده و دلهره‌آور قرار می‌گیرند.
کمدی ساز موفق و پولساز دهه ۶۰ و ۷۰ ایران ناگهان با تغییر مسیری عجیب سراغ طرح مسائل و معضلات نسل جوان در قالب فیلم‌هایی تلخ و پر تنش رفت. داودی که همیشه آشکارا از کم قدر بودن طنز و بی‌اعتباری این ژانر گفته، خیلی علاقه دارد تا به عنوان سینماگری با دغدغه‌های اجتماعی تربیتی و دل‌نگران نسل آینده شناخته شود، بدون این که در نمونه‌هایش از این سینما، "تقاطع" و "زادبوم"، به عمقی در خور رسیده باشد.
چرا باید دید: از قرار معلوم رخ دیوانه داستان جذابی دارد و فیلمنامه‌نویس کاربلدی هم آن را نوشته؛ اگر داودی با اصرار جذابیت را فدای پیام نکرده باشد، می ‌شود امیدوار بود که در سینمای بی‌داستان و کم رمق این سال‌ها فیلمی پر کشش و درگیرکننده ساخته باشد.

هیچ نظری موجود نیست: