۱۴۰۰/۱۲/۲۰

مذاکرات وین متوقف شد

جوزف بورل: «توقف مذاکرات در این شرایط لازم بود»

ایندیپندنت فارسی - جوزف بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، از توقف مذاکرات هسته‌ای ایران در وین خبر داد و علت آن را «عوامل خارجی» اعلام کرد.مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا روز جمعه ۱۱ مارس (۲۰ اسفند) در توییتی نوشت: «وقفه در مذاکرات وین به دلیل عوامل خارجی ضروری است.»

او در عین حال افزود: «متن نهایی توافق آماده و روی میز است. من و تیمم به‌عنوان هماهنگ‌کننده به ارتباط با همه طرف‌های برجام از جمله ایالات‌متحده برای غلبه بر شرایط فعلی و دستیابی به توافق ادامه می‌دهیم.»از هنگام مطرح شدن شرط تازه روسیه، این حدس زده می‌شد که جمهوری اسلامی نتواند یا نخواهد در مقابل خواسته مسکو مقاومت کند و همین امر به ناکامی مذاکراتی بینجامد که پس از ۱۱ ماه، قرار بود به تحریم‌های هسته‌ای ایران پایان دهد.روز پنجشنبه ۱۰ مارس، وب‌سایت پولیتیکو در گزارشی، به نقل از دو دیپلمات غربی نوشت: «مذاکرات هسته‌ای ایران به دلیل درخواست‌های روسیه در آستانه شکست است.»

دیپلمات‌های غربی گفتند که مذاکرات هسته‌ای در آخرین نقطه به دلیل شرط‌های جدید روسیه در آستانه شکست قطعی قرار دارد. به گفته آنان، طرف‌های مذاکره در وین نمی‌توانند راهی برای انطباق با شرط‌های جدید روسیه بیابند و به همین دلیل احتمال دارد که مذاکرات وین، پس از ۱۱ ماه متوقف شود تا امکان گفت‌وگوی دوجانبه میان ایران و روسیه درباره این وضعیت فراهم شود.روسیه پس از حمله نظامی به اوکراین با تحریم‌های ایالات‌متحده و کشورهای اروپایی مواجه شد و حالا قصد دارد با افزودن شرط‌هایی به متن برجام، روابط تجاری خود و ایران را از تحریم‌های بین‌المللی مستثنی کند و از کشورهای غربی تضمین کتبی بگیرد.

آسوشیتدپرس: توقیف دو نفتکش حامل نفت ایران توسط آمریکا

 خبرگزاری آسوشیتدپرس گزارش داده که آمریکا محموله‌های دو نفتکش مشکوک به انتقال نفت ایران را توقیف کرده است. کشتی‌های ایران برای مقابله با تحریم‌ها، به اقدام‌هایی مثل رنگ‌آمیزی مجدد عرشه و خاموش کردن فرستنده‌ها دست می‌زنند.

خبرگزاری آسوشیتدپرس روز پنج‌شنبه ۱۹ اسفند (۱۰ مارس) نوشت که ماه گذشته میلادی، اطلاعات مربوط به توقیف این محموله‌ها، زمانی به ثبت رسید که دو نفتکش یونانی به دستور نهادهای قضایی آمریکا، بار خود را در باهاماس و هیوستون تخلیه کردند.

ارزش بار این دو نفتکش، ''بیش از ۳۸ میلیون دلار'' گزارش شده است.

آسوشیتدپرس می‌افزاید که ایران برای مقابله با تحریم‌ها، از طرح‌های پیچیده‌ای همچون ''جعل اسناد'' و ''رنگ‌آمیزی مجدد عرشه کشتی''، برای انتقال نفت خود استفاده می‌کند.

مسیر کشتی‌های آرینا و نوستوس

بر پایه این گزارش، نفتکش ایرانی "ام/تی استارک ۱" از سال ۲۰۱۸ تحت تحریم‌های آمریکا است اما این کشتی مجددا رنگ‌آمیزی شد تا از ثبت آن در تصاویر ماهواره‌ای جلوگیری شود.این کشتی در تاریخ ۳۱ اکتبر سال ۲۰۲۰ برای بارگذاری بشکه‌های نفت، وارد جزیره خارک ایران شد.همچنین، در تاریخ ۳ نوامبر ۲۰۲۰ نیز ۷۳۳ هزار و ۸۷۶ بشکه نفت، به نفتکش دیگری به نام "ام/تی آرینا" منتقل شد.آسوشیتدپرس می‌افزاید که این دو کشتی در جریان انتقال خطرناک بشکه‌های نفت، فرستنده‌های خود را خاموش کردند تا ماهواره‌ها نتوانند آنها را رصد و شناسایی کنند.

طبق یافته‌های شرکت جونگمن که در زمینه ردیابی کشتی‌ها فعالیت می‌کند، کشتی آرینا با پرچم کشور پاناما و از طریق شرکت کشتی‌رانی سنت جیمز در آتن یونان، ابتدا عازم کانال سوئز شد؛ سپس برای برخی تعمیرها به استانبول ترکیه رفت و سرانجام روانه رومانی شد.با این حال، مسئولان کشتی در جریان این سفر موفق نشدند تا برای محموله‌های نفتی ایران، مشتری پیدا کنند.

در تاریخ ۲۶ آگوست سال ۲۰۲۱، حدود ۲۲۰ هزار و ۷۹۳ بشکه نفت از این محموله، در سواحل قبرس به کشتی دیگری به نام "ام/تی نوستوس"، متعلق به شرکت یونانی یوروتانکرز، انتقال پیدا کرد.یافته‌های شرکت جونگمن حاکی از آن است که هر دو کشتی آرینا و نوستوس تلاش کردند تا محموله‌های خود را به انباری در ترکیه انتقال دهند، اما آمریکا آنها را ردیابی و توقیف کرد.سرانجام، کشتی آرینا در ژانویه سال جاری میلادی، بار خود را در باهاماس و کشتی نوستوس نیز بار خود را سال گذشته در هیوستون آمریکا تخلیه کردند.

تحریم نفت روسیه و نیاز به نفت جایگزین

محموله‌های مشکوک به نفت ایران در حالی توسط آمریکا توقیف شده‌اند که دولت جو بایدن از ماه‌ها قبل برای احیای توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ با ایران، موسوم به برجام، در تلاش است؛ احیای این توافق، احتمالا به لغو تحریم‌های ایالات متحده علیه ایران می‌انجامد.از سوی دیگر، با اعلام تحریم نفت روسیه توسط آمریکا، به نظر می‌رسد که ایالات متحده اکنون خیلی بیشتر از قبل به احیای توافق هسته‌ای با ایران نیاز دارد؛ چرا که ممنوعیت واردات نفت از روسیه، عملا به معنای آن است که روزانه بیش از ۱۰ میلیون بشکه نفت از بازارهای غربی حذف می‌شوند.  

به این ترتیب، بخشی از نفت حذف شده از بازارهای غربی، می‌تواند توسط نفت ایران جبران شود. ایران در سال ۲۰۲۱ به طور متوسط روزانه ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار بشکه نفت تولید می‌کرد اما به دلیل تحریم‌ها توانسته تنها کمتر از نیمی از تولید خود را بفروشد.مقام‌های دولتی در ایران در ماه‌های گذشته ادعا کرده‌اند که ایران علیرغم تحریم‌ها موفق شده تا بخشی از نفت خود را به فروش برساند. بر اساس یکی از جدیدترین آمارهای بانک مرکزی جمهوری اسلامی، ایران در شش ماه نخست سال ۱۴۰۰ توانسته ۱۸ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار نفت بفروشد. این در حالی است که ایران در مدت مشابه سال قبل تنها ۸ میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار نفت فروخته بود.

هشدارها نسبت به لغو تحریمها علیه ایران

شماری از جمهوری‌‌خواهان و منتقدان جو بایدن بارها هشدار داده‌اند که تحولات بین‌المللی نباید باعث شود تا آمریکا از فشار بر جمهوری اسلامی بکاهد.در همین خصوص، رئیس ستاد متحد علیه ایران هسته‌ای می‌گوید: «توقیف این محموله‌ها، بهترین مثال است برای اینکه چرا آمریکا نباید تحریم‌ها را لغو کند». کلر جونگمن می‌گوید: «ما باید اطمینان حاصل کنیم که سپاه نمی‌تواند از سود حاصل از فروش نفت ایران، برای تأمین مالی تروریسم و ​​سایر فعالیت‌هایی که امنیت همه آمریکایی‌ها را تهدید می‌کند، استفاده کند».

به تازگی نیز گروهی از سناتورهای جمهوری‌خواه آمریکا روز ۱۸ اسفند از جو بایدن خواستند مذاکرات با ایران بر سر توافق هسته‌ای را کنار بگذارد و تاکید کردند که انجام این توافق به معنای دادن "امتیازی بزرگ" به ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه  در بحبوحه تهاجم نظامی به اوکراین است.ایران با امضای توافق هسته‌ای موسوم به برجام در سال ۲۰۱۵ توانسته بود تا بار دیگر فروش نفت خود را از سر گیرد.

اما ایالات متحده در سال ۲۰۱۸ و در دوران ریاست جمهوری دونالد ترامپ، به طور یکجانبه از این توافق خارج شد.دور هشتم مذاکرات احیای برجام از ششم دی ماه آغاز شد. سه کشور اروپایی طرف توافق هسته‌ای و آمریکا، که به طور غیرمستقیم در این مذاکرات مشارکت دارد، بارها تاکید کرده‌اند که فرصت برای رسیدن به توافق در حال از دست رفتن است.

۱۴۰۰/۱۲/۱۴

پوتین چرا و چگونه اوکراین را تصرف خواهد کرد؟

  

پوتین اوکراین را خواهد گرفت اما به همین دستاورد اکتفا نمی‌کند-AFP

جنگ بین روسیه و اوکراین وارد دومین هفته شد و از طولانی شدن جنگ و اخبار منتشرشده چنین برمی‌آید که پوتین اشتباه محاسباتی داشته یا تحریم‌های اتحادیه اروپا و ناتو ماشین جنگی روسیه را زمین‌گیر کرده است.
بر اساس گزارش سالانه گلوبال فایرپاور (GFP) از قدرت‌های نظامی جهان در سال ۲۰۲۲، اوکراین بین ۱۴۰ کشور جهان در رتبه ۲۲ ایستاده است و بنابراین، لقمه‌ای آسان برای بلعیدن نیست. کشوری که از نظر مساحت، بزرگ‌ترین کشور اروپایی پس از روسیه محسوب می‌شود ( با مساحت ۶۰۳ هزار و ۶۲۸ کیلومتر مربع) و ۴۳ میلیون نفر جمعیت دارد بدیهی است که یک‌شبه قابل تصرف نخواهد بود.
نه پوتین در خلاء و از روی خامی دست به حمله به اوکراین زده است، نه رئیس‌جمهوری آمریکا و اعضای ناتو تداوم جنگ در اوکراین و سقوط نکردن کی‌یف را به حساب ناتوانی ارتش روسیه و اشتباه محاسباتی پوتین گذاشته‌اند.
طبق معمول، آنچه در رسانه‌های جریان غالب می‌خوانیم یا کارشناسان کپی‌بردار تکرار می‌کنند با واقعیت فاصله بسیاری دارد.
در جهان، چند سالی است که مرز‌بندی‌های سیاسی و نظامی و در کنار آن، تغییر سیاست و راهبرد ایالات متحده آمریکا، روسیه، چین و هند شکل جدیدی یافته و اولویت‌بندی‌هایشان تغییر کرده است. جهان از وضعیت تک‌قطبی خارج شده است و اینک مقابل آمریکا، روسیه و چین ایستاده‌اند. آنچه امروز و در آغاز دومین هفته حمله روسیه به اوکراین در جریان است، برای پوتین قابل‌پیش‌بینی بود و او تا تصرف اوکراین و ایجاد تغییرهایی که مطلوب روسیه باشد، پیش خواهد رفت.
اوکراین کشوری است که در پی انحلال اتحاد جماهیر شوروی، یک نیروی نظامی۷۸۰ هزار نفری را به ارث برد و در سال ۱۹۹۱، مجهز به سومین زرادخانه هسته‌ای جهان و دارای ۲۰۰ کلاهک هسته‌ای بود. این کشور در ماه مه ۱۹۹۲، پروتکل لیسبون را امضا و موافقت کرد که تمام سلاح‌های هسته‌ای خود را به روسیه واگذار کند و به‌عنوان کشوری غیرهسته‌ای به معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای بپیوندد.
تاسیسات هسته‌ای بزرگ اوکراین ارثیه‌ای از دانش و سرمایه‌گذاری روسیه در دوره اتحاد جماهیر شوروی است. مراکز هسته‌ای موجود در اوکراین، که بزرگترین مراکز تولید انرژی هسته‌ای در اروپا است، با رویکرد ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهوری این کشور، و علاقه‌مندی او به نزدیکی با اتحادیه اروپا و ناتو، و همچنین امکان ساخت بمب هسته‌ای روسیه را با جدی‌ترین بحران امنیتی پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی مواجه خواهد کرد.

زرادخانه‌های هسته‌ای اوکراین برچیده شده است اما دانش و ظرفیت ساخت بمب هسته‌ای همچنان در این کشور وجود دارد و نگرانی‌های اصلی پوتین در زمینه امنیت ملی، چالش‌های پیش‌رو با غرب و ایالات متحده آمریکا و بحث توازن قوا است.
اوکراین دروازه ورود به روسیه محسوب می‌شود؛ کشوری که نه تنها همسایه و بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بوده است، بلکه مردمش از نظر نژادی و زبانی با مردم روسیه هم‌تبارند و نقاط اشتراک زیادی دارند.
تلاش اوکراین برای عضویت در اتحادیه اروپا و ناتو و همچنین، ظرفیت این کشور برای ساخت سلاح هسته‌ای جزو خط قرمزهای روسیه بوده است و اصرار زلنسکی برای نزدیکی به غرب و باور او به برخورداری از پشتیبانی ایالات متحده آمریکا و ناتو در این قمار با روسیه، وضعیت کنونی را پیش آورده است. اینک، اقدام نظامی پوتین نه تنها اوکراین و زلنسکی را هدف قرار داده، بلکه غرب و آمریکا را نیز به چالش کشیده است.
برای روسیه‌ای که حتی پس از پایان جنگ سرد، روابطش با غرب و آمریکا هرگز عادی و دوستانه نشد، مشاهده پایگاه‌های هسته‌ای آمریکا در اروپای شرقی و کشورهایی که پیش‌تر عضو پیمان ورشو با اتحاد جماهیر شوروی بودند، و همچنین حضور زیردریایی‌های هسته‌ای آمریکا در نزدیکی مرز این کشور در نروژ نگرانی بسیاری ایجاد کرده است.
تحریم‌های اعمال‌شده روی روسیه تاثیرگذار خواهد بود اما به همان اندازه روی اقتصاد جهان نیز تاثیر منفی خواهد گذاشت، چرا که روسیه کشوری بزرگ و قدرتمند است و داد‌و‌ستدهای گسترده‌ای با سایر کشورها از جمله ایالات متحده آمریکا دارد.
در حالی که ایالات متحده آمریکا و سران کشورهای عضو ناتو می‌گویند برای اوکراین و مردم بی‌پناهش نگران‌ و از خونریزی و جنگی تمام‌عیار در شهرهای بزرگ این کشور بیمناک‌اند، روز جمعه ۴ مارس، درخواست رئیس‌جمهوری اوکراین برای ایجاد منطقه پرواز ممنوع را رد کردند. ناتو به‌صراحت گفت از اوکراین حمایت و به کمک‌هایش ادامه می‌دهد اما برای دفاع از این کشور، وارد جنگ با روسیه نمی‌شود.
قیمت جهانی نفت رو به افزایش گذاشته است و اتحادیه اروپا نگران قطع صادرات گاز و نفت از روسیه است. ایالات متحده آمریکا نیز قادر به تحریم خرید نفت از روسیه نیست و همچنان، حتی در شرایط فعلی، به واردات نفت از روسیه ادامه می‌دهد.
اما تحریم‌های فلج‌کننده غرب سراغ کشتی‌های تفریحی میلیاردرهای روس رفته یا فوتبالیست‌ها و ورزشکاران روسیه را هدف گرفته است که هیچ دخالتی در سیاست ندارند، یا گربه‌های روس در اقدامی «فلج‌کننده» تحریم شده‌اند و از رقابت در مسابقات زیبایی گربه‌های جهان بازمانده‌اند.
تحریم‌ها و انزوایی که غرب از آن دم می‌زند با حمایت تمام کشورهای جهان مواجه نشده است. چین و هند در این صف قرار نگرفته‌اند و کشورهای منطقه نیز که در چند سال گذشته، شاهد سیاست‌بازی‌های غرب و ایالات متحده آمریکا و تغییر راهبرد آن‌ها در منطقه بوده‌اند، سیاستی بی‌طرفانه اتخاذ کرده‌اند. اتخاذ موضع بی‌طرفانه نیز سیاستی معنادار است و امتناع از افزایش تولید نفت در اوپک برای کمک به کاهش قیمت نفت‌، آن‌گونه که مطلوب ایالات متحده آمریکا و شرکای غربی‌اش باشد، موید این سیاست است.
پوتین اوکراین را خواهد گرفت اما به همین دستاورد اکتفا نمی‌کند. او اطمینان حاصل خواهد کرد که مراکز هسته‌ای اوکراین هرگز توانایی تولید بمب هسته‌ای نخواهند داشت و از آن مهم‌تر، هنگام مذاکره، پیش‌شرط‌های دیگری نیز دارد و از ناتو درخواست خواهد کرد سلاح‌های هسته‌ای‌اش را از کشورهای اروپای شرقی و نزدیکی مرزهای روسیه خارج کند.
برای روسیه پذیرفتنی نخواهد بود که از دروازه‌های نزدیک به مرزهایش در معرض تهدید غرب قرار بگیرد. کشورهای آسیای میانه یکی از این دروازه‌ها و دیگر دروازه‌ها اوکراین و بلاروس‌اند. این سیاست از دوره پطر کبیر وجود داشته است و روس‌ها نه وجود دولت مخالف در این کشورها را تحمل می‌کنند، و نه دولتی را که به روسیه نزدیک نباشد بر‌می‌تابند.
در سال ۲۰۱۸، در مصاحبه‌ای مطبوعاتی از پوتین در مورد احتمال بروز جنگ جهانی سوم پرسیده شد. او پاسخی عجیب اما پرمعنا داد.
رئیس‌جمهوری روسیه با نقل‌قولی از آلبرت اینشتین، چنین پاسخ داد: «نمی‌دانم در جنگ جهانی سوم با چه سلاح‌هایی خواهند جنگید، اما جنگ جهانی چهارم جنگ سنگ و چماق خواهد بود.»
به این مفهوم که اگر قدرت‌های جهان در این مقطع دست به استفاده از سلاح هسته‌ای ببرند، تمدن نابود خواهد شد و جنگ بعدی جنگی خواهد بود به شیوه بدوی و بشر به دوران پیش از تاریخ باز خواهد گشت.
منبع: کاملیا انتخابی فرد سردبیر ایندیپندنت فارسی

ایران غایب بزرگ در صدور انرژی به اروپا

در میان کش و قوس دیدگاه‌های موافق و مخالف اعمال تحریم‌ انرژی روسیه از سوی اروپا به خاطر تجاوز نظامی به خاک اوکراین، نام ایران به عنوان گزینه‌ای برای تامین امنیت آینده انرژی اروپا به چشم نمی‌خورد.

ایران با اختلاف اندکی بعد از روسیه دومین دارنده منابع گاز طبیعی جهان و بعد از ونزوئلا، عربستان و کانادا، چهارمین دارنده بزرگ منابع نفت جهان است. به عبارتی ساده‌تر، ایران ۱۷ درصد از ذخایر گاز و ۹ درصد از ذخایر نفت جهان را در اختیار دارد. در مقام مقایسه، روسیه ۶ درصد از نفت و ۲۰ درصد از گاز جهان را در اختیار دارد.البته این موضوع را نیز نباید فراموش کرد که بخش اعظم ذخایر نفتی کانادا مربوط به مخاذن ماسه‌های قیردار و تقریبا کل ذخایر نفتی ونزوئلا از نوع نفت فوق سنگین است. هزینه تولید این نوع نفت‌ها نه تنها سه تا چهار برابر هزینه تولید نفت از میادین ایران است، بلکه هزینه پالایش این نوع نفت‌ها نیز بسیار بالا است. بخش قابل توجهی از ذخایر گازی روسیه نیز در آب‌های عمیق و مناطق نزدیک به قطب شمال است که هزینه تولید آنها نیز چندین برابر هزینه تولید گاز در ایران است.

و نکته دیگر اینکه کیفیت بخش مهمی از نفت تولیدی ایران دقیقا مطابق با نفت اورال روسیه است که طی تحریم‌های سه سال گذشته، به سرعت جایگزین نفت ایران در اروپا شده است.

ایران درگیر جدال‌های ایدئولوژیک و هسته‌ای

در میانه محکومیت جهانی گسترده تجاوز روسیه به اوکراین، حتی کشورهای زیر نفوذ روسیه نیز حداقل سیاست سکوت را برگزیده‌اند و به غیر از الکساندر لوکاشنکو دیکتاتور بلاروس که تمام‌قد در کنار کرملین ایستاده، رئیس‌جمهوری و وزیر خارجه ایران از جمله محدود سیاستمدارانی بودند که بصورت تلویحی از تجاوز روسیه حمایت و ناتو را مسبب بحران اوکراین اعلام کردند.

به عبارتی ساده، حتی در صورت لغو تحریم‌های جمهوری اسلامی، در حالی که اروپا در تلاش برای یافتن جایگزینی برای نفت و گاز روسیه و رهایی از نفوذ انرژی این کشور بر اروپا است، آخرین گزینه‌ای که شاید به ذهن آنها برسد، رو آوردن به منابع انرژی ایران بعنوان متفق نزدیک روسیه است.

در حالی که کشورهای آسیای مرکزی یا جمهوری آذربایجان یا حتی عراق که شرکت‌های روسی ده‌ها میلیارد دلار در منابع نفت و گاز آنها سرمایه‌گذاری کرده و با بسیاری از این کشورها پیمان امنیتی و نظامی دارد، در برابر تهاجم روسیه حداقل سکوت کرده‌اند، جمهوری اسلامی ایران که حتی یک شرکت نفت و گاز روسیه حاضر به سرمایه‌گذاری در این کشور نشده، تنها به خاطر جدال‌های ایدئولوژیک با ارزش‌های غربی در کنار روسیه قرار گرفته است.

تنها کمکی که روسیه طی دو دهه گذشته به حوزه انرژی ایران کرده، راه‌اندازی نیروگاه اتمی بوشهر با بیش از ۱۶ سال تاخیر و هزینه‌ای بسیار گزاف بوده که این نیروگاه نیز تنها سهمی ۱.۵ درصدی در تولید برق ایران دارد.در غیاب آمارهای رسمی وزارت نیرو و شرکت روس‌اتم روسیه، اسحاق جهانگیری، معاون اول رییس‌جمهور پیشین ایران هزینه ساخت نیروگاه ۱۰۰۰ مگاواتی بوشهر را ۸.۵ میلیارد دلار عنوان کرده بود.

این در حالی است که برای نمونه، کره جنوبی ساخت نیروگاه ۶۵۰۰ مگاواتی امارات به مبلغ ۲۰ میلیارد دلار (هر هزار مگاوات ۳ میلیارد دلار) را حدود ۱۰ سال پیش آغاز کرد و اولین رآکتور دو سال پیش راه‌اندازی شد و رآکتور دوم امسال راه‌اندازی می‌شود و فعالیت رآکتورهای سوم و چهارم نیز طی سال آینده و ۲۰۲۴ آغاز خواهد شد.به عبارتی ساده، شرکت برق کپکو کره جنوبی، نیروگاه براکه امارات را با ۶.۵ برابر ظرفیت نیروگاه بوشهر طی ۱۲سال و تقریبا سه برابر باصرفه‌تر از نیروگاه بوشهر راه‌اندازی می‌کند.

نمونه دیگر آن پروژه نیروگاه ۹ هزار مگاواتی هسته‌ای لهستان است که هزینه ساخت آن توسط شرکت‌های غربی حدود ۲۶ میلیارد دلار پیش‌بینی شده است که حتی باصرفه‌تر از نیروگاه براکه امارات است.حتی شرکت روس‌اتم روسیه که نیروگاه اتمی بوشهر را راه‌اندازی کرده، ساخت نیروگاه اتمی آک‌کویو در ترکیه با ظرفیت ۴.۵ برابر نیروگاه بوشهر را با ۲۰ میلیارد دلار هزینه انجام می‌دهد که باز هم بسیار باصرفه‌تر از نیروگاه بوشهر است.

آینده انرژی اروپا

اروپا ۴۰ درصد گاز و ۲۶ درصد نفت مصرفی خود را از روسیه وارد می‌کند. آمریکا پارسال صادرات گاز به اروپا را بیش از دو برابر کرد و در ژانویه امسال نیز دوباره دو برابر کرد و به بالای ۱۸۰ میلیون متر مکعب در روز رساند. اگر صادرات در این سطح ادامه داشته باشد، معادل سالانه ۶۵ میلیارد متر مکعب، یعنی یک سوم کل گاز صادراتی روسیه به اروپا خواهد بود.

از طرفی قطر که سالانه حدود ۳۰ میلیارد متر مکعب گاز به اروپا می‌فروشد، اعلام کرده که می‌تواند صادرات گاز به کشورهای اروپایی را ۱۵ درصد افزایش دهد.

بخش اعظم صادرات گاز الجزایر نیز راهی اروپا می‌شود. این کشور سال ۲۰۲۰ حدود ۳۲ میلیارد متر مکعب صادرات گاز طبیعی و گاز مایع داشت که بخش اعظم آن راهی اروپا شده بود. پارسال کل گاز صادراتی این کشور با جهشی چشمگیر به بیش از ۴۷ میلیارد متر مکعب رسید.

جمهوری آذربایجان نیز پارسال برای اولین بار صادرات گاز به اروپا را آغاز کرد و سال گذشته بیش از ۸ میلیارد متر مکعب گاز تحویل اروپا داد و امسال قرار است بین ۱۱ تا ۱۲ میلیارد متر مکعب گاز به اروپا بفروشد و تا چند سال آینده این رقم دو برابر خواهد شد.

بدین ترتیب، اروپا می‌تواند بیش از یک سوم گاز وارداتی از روسیه را با تکیه بر همین چهار کشور یاد شده جبران کند و در میان‌مدت بر سرعت توسعه نیروگاه‌های برقی خورشیدی و بادی خود بی‌افزاید تا حداقل میزان وابستگی خود به گاز روسیه را به ۲۰ درصد کاهش دهد.

اما، روسیه که ۸۰ درصد گاز خود را راهی اروپا می‌کند، حتی در میان‌مدت قادر به افزایش صادرات به بازارهای دیگر نخواهد بود. چرا که کمتر از یک پنجم گاز صادراتی‌اش بصورت گاز مایع راهی بازارها می‌شود و برای جبران افت صادرات گاز به اروپا، نیاز به ده‌ها میلیارد دلار سرمایه‌گذاری جدید برای توسعه خطوط لوله گاز به آسیا یا پروژه‌های مایع‌سازی گاز است.

چشم‌انداز انرژی ایران

از طرفی خود ایران، حتی تنها برای حفظ تولید گاز خود نیز چاره‌ای جز تکیه بر تکنولوژی غربی ندارد.حدود ۷۰ درصد گاز ایران از میدان پارس جنوبی تولید می‌شود که این میدان، سال آینده به نیمه دوم عمر خود خواهد رسید و اگر سکوهای فعلی ۱۵۰۰ تنی با سکوهای ۲۰ هزار تنی با قابلیت حمل کمپرسورهای عظیم جایگزین نشود، هر سال ۱۰ میلیارد متر مکعب از تولید مخزن کاسته خواهد شد. این تکنولوژی تنها در دست چند شرکت غول اروپایی است؛ کما اینکه شرکت توتال فرانسه قرارداد ساخت این نوع سکوها را برای فاز ۱۱ پارس جنوبی امضا کرد، اما بعد از تحریمهای آمریکا پروژه را با زیانی ۴۵ میلیون یورویی رها کرد. ایران برای حفظ تولید پارس جنوبی، حداقل نیاز به ۱۵ سکوی ۲۰ هزار تنی دارد که هزینه ساخت هر کدام از آنها ۲.۵ میلیارد دلار است.

از طرفی طبق آمارهای وزارت نیرو و اداره اطلاعات انرژی آمریکا، ۸۰ درصد میادین فعال نفتی ایران در نیمه دوم عمر خود قرار دارد و هر سال ۸ تا ۱۲ درصد تولید آنها افت می‌کند.ایران تنها برای حفظ تولید نفت و گاز، سالانه حداقل ۲۰ میلیارد دلار سرمایه نیاز دارد؛ در حالی که طی سه سال گذشته، متوسط سرمایه‌گذاری سالانه در حوزه تولید نفت و گاز ایران ۳ میلیارد دلار بوده است.چنین میزان هنگفتی از سرمایه و تکنولوژی در اختیار شرکت‌های غربی است؛ کما اینکه در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی که شرکت‌های اروپایی در پارس جنوبی و میادین نفتی ایران حضور داشتند، میزان سرمایه‌گذاری سالانه نفت و گاز ایران حدود ۲۰ میلیارد دلار بود.

۱۴۰۰/۱۲/۱۳

تحلیل سرویس اطلاعاتی آلمان از جنگ در اوکراین

DW بر اساس تحلیل‌های سرویس اطلاعاتی آلمان (BND) خونبارترین روزهای جنگ در اوکراین، در راه هستند و کی‌یف، احتمالا سقوط می‌کند. اطرافیان پوتین همچنان به او وفادار هستند اما سرخوردگی در میان نظامیان روسی، بالا است.

اگرچه نیروهای سرویس اطلاعاتی آلمان (BND) از اوکراین خارج شده‌اند اما از طریق ماهواره‌ها در فضا، منابع خبری خود در مناطق درگیری و همچنین فیلم‌ها و عکس‌ها در شبکه‌های اجتماعی، جنگ در اوکراین را به دقت رصد می‌کنند.

کارشناسان سرویس اطلاعاتی و ارتش آلمان، همچنین به صورت روزانه، مقاومت نیروهای نظامی اوکراین را تحلیل می‌کنند. ارزیابی آنها درباره ادامه احتمالی این شرایط، چندان خوشبینانه نیست.

طبق تحلیل نهادهای امنیتی آلمان، روسیه مصمم به ادامه جنگ است و حداقل می‌خواهد هرچه زودتر شرق اوکراین را تحت کنترل خود درآورد.

مسکو همچنان برنامه‌هایی برای تصرف کامل کی‌یف، پایتخت اوکراین دارد.

نهادهای امنیتی آلمان تاکید می‌کنند که احتمالا خونین‌ترین مرحله از تهاجم روسیه به اوکراین، هنوز از راه نرسیده چرا که پوتین، هنوز از برخی تسلیحات موجود در زرادخانه هسته‌ای روسیه و بخشی از نیروهای آماده این کشور در مرز با اوکراین، استفاده نکرده است.

اطرافیان پوتین؛ همچنان وفادار

در حال حاضر هیچ مدرکی مبنی بر اینکه تهاجم روسیه به اوکراین باعث تضعیف قدرت و نفوذ پوتین شده باشد، وجود ندارد. بلکه برعکس، اطرافیان رئیس جمهور روسیه همچنان به او وفادار هستند.نهادهای امنیتی آلمان می‌گویند که گمانه‌زنی درباره سلامتی پوتین نیز گره‌گشا نیست چرا که هیچ نشانه‌ای مبنی بر بیماری در پوتین دیده نمی‌شود.با این حال، گفته می‌شود که پوتین در ماه‌های اخیر کمتر به مسائل سیاست داخلی یا اقتصادی روسیه پرداخته و عمدتاً نوشته‌های تاریخی و ایدئولوژیک را خوانده و دیدگاه‌های خود را نوشته است.

سرخوردگی بالا در ارتش روسیه

از زمان آغاز حمله نظامی روسیه، ارتش اوکراین توانسته به موفقیت‌های مهمی دست یابد و از جمله توانست چندین موج از حملات روسیه را با کمک تسلیحات و تجهیزات غربی دفع کند. محافل امنیتی آلمان ابراز اطمینان می‌کنند تلفات روسیه پس از یک هفته از آغاز حمله این کشور به اوکراین، بسیار بیشتر از آمار رسمی اعلام شده یعنی حدود ۵۰۰ کشته و ۱۶۰۰ سرباز زخمی است.در مجموع، روسیه احتمالا انتظار داشت تا خیلی سریع شهرهای مهم و استراتژیک اوکراین همچون خارکیف، خرسون، ماریوپول، اودسا و کی‌یف را تصرف کند.

به این ترتیب، در حال حاضر، احساس ناامیدی در ارتش روسیه، زیاد است و نهادهای امنیتی آلمان، گزارش‌ها در خصوص فرار نظامیان روسیه از جنگ علیه اوکراین و سرخوردگی در میان آنها را تایید می کنند.

تحلیل محافل امنیتی از سقوط احتمالی کییف

روسیه در نخستین دور از حملات خود به اوکراین، بیشتر از سربازان کم‌تجربه و جوانی که اغلب در حال انجام خدمت سربازی بودند، استفاده کرد. کارشناسان امنیتی در آلمان می‌گویند این تصمیم روسیه، کاملا برنامه‌ریزی شده و احتمالا تاکتیکی بود برای اینکه این نیروها ابتدا وارد درگیری شوند و در نبردی طاقت‌فرسا، ارتش اوکراین را زمین‌گیر کنند. 

پس از این مرحله، ارتش مجهزتر و باتجربه‌تر روسیه  وارد عمل خواهد شد تا حلقه‌های محاصره را در اطراف شهرهای مهم اوکراین ایجاد کند.به گفته محافل امنیتی، انتظار می‌رود کی‌یف، پایتخت اوکراین، سرانجام توسط نیروهای روسیه تصرف شود اما درباره زمان آن، چیزی مشخص نیست.محاصره نظامی و طولانی‌مدت کی‌یف توسط نیروهای روسیه می‌تواند زمان سقوط این شهر را تسریع کند؛ شرایطی که برای مردم می‌تواند با عواقب فاجعه‌باری همچون کمبود مواد غذایی، آب آشامدینی، غذا و برق همراه شود.

کارشناسان نظامی آلمان بر این باور هستند که در صورت ایجاد چنین شرایطی، ارتش روسیه می‌تواند یک راهروی بشردوستانه فراهم کند تا غیرنظامیان بتوانند کی‌یف را ترک کنند.در این صورت، ارتش روسیه، افراد باقی‌مانده در کی‌یف را به عنوان دشمن تصور می‌کند و با آنها وارد جنگ خواهد شد.

رئیس سرویس اطلاعاتی آلمان در کییف حضور داشت

برونو کال، رئیس سرویس اطلاعاتی آلمان در زمان آغاز تهاجم روسیه به اوکراین، در کی‌یف حضور داشت.کال در حالی به کی‌یف سفر کرده بود که همه علائم از آغاز تهاجم روسیه به اوکراین خبر می‌دادند. همتایان اوکراینی کال در حاشیه کنفرانس امنیتی مونیخ از او خواسته بودند سفر از پیش برنامه‌ریزی شده خود به کی‌یف را لغو نکند.

با آغاز تهاجم روسیه به اوکراین، رئیس سرویس اطلاعاتی آلمان و هیأت همراهش با عملیاتی ویژه از اوکراین خارج شدند.آلمان نمی‌خواست تا هواپیمای حامل برونو کال هدف حملات موشکی روسیه قرار گیرد یا این گروه آلمانی، به دست ارتش روسیه بیفتد. از این رو، فرایند خروج هیأت آلمانی از اوکراین، به سختی انجام شد.

در روزهای پیش از آغاز تهاجم روسیه و در حالی که سرویس‌های اطلاعاتی غربی تهاجم روسیه را بسیار محتمل می‌دانستند، سفارت آلمان در کی‌یف موقتا تعطیل شد؛ اعضای سرویس اطلاعاتی آلمان  (BND) و دیپلمات‌های این کشور نیز اوکراین را ترک کردند.تهاجم نظامی روسیه به اوکراین در نخستین ساعات روز پنج‌شنبه ۵ اسفند (۲۴ فوریه) آغاز شد و کی‌یف، پایتخت اوکراین، هدف حملات هوایی روسیه قرار گرفت.به این ترتیب، رئیس سرویس اطلاعاتی آلمان و هیأت همراهش با چند اتومبیل از اوکراین خارج شدند و به لهستان رفتند.برونو کال سرانجام روز جمعه به برلین، پایتخت آلمان رسید.

صدای بلند معاشقه همسایه‌ها، صدها نفر را بی‌خواب کرد

رابطه جنسی پر سروصدا یکی از دلایلی است که باعث شده صدها نیویورکی دست به دامن پلیس شوند

ایندیپندنت فارسی - شهرت نیویورک به این است که این شهر «هرگز نمی‌خوابد» اما دلیل نخوابیدن برخی از ساکنان این شهر صدای بلند معاشقه همسایه‌ها است.

مقامات شهری نیویورک ماهانه تا ۷۵ هزار شکایت مربوط به سروصدا و آلودگی صوتی دریافت می‌کنند از صدای موسیقی بلند، عملیات ساختمانی، پارس سگ‌ها گرفته تا رفت‌وآمد خودروهایی با صدای اگزوز بلند.گزارش‌های پلیس نشان می‌دهد که رابطه جنسی پر سروصدا هم یکی از دلایلی است که باعث شده صدها نیویورکی دست به دامن پلیس شوند.

نیویورکی‌ها در طول سال گذشته بیش از ۲۷۰ شکایت از مزاحمت صوتی مربوط به رابطه جنسی را در تماس با خط تلفن گزارش‌های غیر اضطراری ثبت کرده‌اند. این گزارش‌ها شامل همه‌چیز می‌شود؛ از عیاشی در حیاط پشتی گرفته تا صداهای به‌شدت بلند هنگام داشتن رابطه جنسی و صداهایی که یکی از تماس‌گیرندگان به‌عنوان «غرش‌های جنسی یک دایناسور» توصیف کرده است.بیشترین تماس‌ها از محله منهتن و بروکلین بوده است. به گزارش نشریه پَچ در یکی از شکایات در ساعت ۶ صبح ژانویه امسال یک زن در تماس تلفنی به پلیس گفت: «ببینید من یک زن مسیحی هستم، به این دختر کمک کنید که سکس با صدای بلند را متوقف کند، قبل از آنکه خدا دست به کار شود.» بنا بر بررسی پلیس محلی اکثریت قریب به اتفاق این شکایات «بی‌اساس»، «غیرضروری» یا غیر مجرمانه تشخیص داده‌شده‌اند. برخی شهروندان نگران هستند شوخی یا جدی افرادی بخواهند با گزارش‌های نادرست دردسر درست کنند. به طور مثال در سال گذشته بیش از ۵۰ شکایت از یک آدرس ثبت شده که صاحب‌خانه اصرار دارد خانواده‌اش قربانی شوخی یا آزار شده‌اند. یک فرد ناشناس بارها گزارش داده در این خانه مهمانی‌های سکس گروهی برپا می‌شود. صاحب‌خانه دراین‌باره گفته: «من مطمئنم که یک نفر با من شوخی دارد. این گزارش‌ها دروغ است. من دو بچه کوچک دارم.«

پلیس چندین بار برای بررسی این اتهامات به خانه آن‌ها رفته و سوابق نشان می‌دهد که تمام شکایات علیه آن‌ها «بی‌اساس یا غیرضروری» طبقه‌بندی‌شده است.علت ایجاد سروصدا هر چیزی که باشد برخی از ساکنان این شهر را به فکر انداخته تا مشکل را جور دیگری حل کنند. مدیر یک شرکت عایق سازی فضاهای داخلی می‌گوید مردم دنبال آرامش در اتاق‌خواب هستند. عایق کردن صوتی یک اتاق خواب معمولی تا ده هزار دلار خرج بر می دارد.

چه به دلیل بیرون نرفتن صدا و چه برای داخل نیامدنش، وقتی دیوارهای خانه نتواند به‌تنهایی مشکل را حل کند شاید عایق کردن اتاق‌خواب ایده بدی نباشد.

۱۴۰۰/۱۲/۱۲

به چه دلیل ناتو درخواست زلنسکی برای اعلام منطقه پرواز ممنوع را نپذیرفت؟

 
یورونیوز:در حالی‌که ولودیمیر زلنسکی، رئیس جمهوری اوکراین از ناتو درخواست کرده تا در بخش‌‌هایی از آسمان این کشور منطقه پرواز ممنوع برقرار کنند، اما چنین مطالبه‌ای پیشاپیش با پاسخ صریح و منفی بوریس جانسون مواجه شده است و به نظر نمی‌رسد دیگر کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی هم با آن موافق باشند.
چرایی این مخالفت واضح به نظر می‌رسد: بخش عمده‌ای از بحران کنونی میان روسیه و اوکراین و یکی از توجیهات ولادیمیر پوتین برای حمله به این کشور، احتمال عضویت اوکراین در ناتو است. امری که روسیه آن را به‌عنوان یک تهدید امنیتی جدی برای خود تلقی می‌کند. رهبران کشورهای عضو ناتو و به‌ویژه جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا بارها به صراحت اعلام کرده اند که با وجود حمایت دیپلماتیک، لجستیک و نظامی از اوکراین، نیرویی به این کشور اعزام نمی‌کنند.
برقراری منطقه پرواز ممنوع به این معنا است که سامانه پدافند ضد هوایی، هواپیماها را در محدوده هوایی مشخص هدف قرار می‌دهد. در صورت موافقت ناتو با درخواست ولودیمیر زلنسکی، این امر به معنای ورود مستقیم ناتو به جنگ با روسیه است؛ امری که این سازمان نظامی-امنیتی بین‌المللی به هر شکلی از آن احتراز می‌کند. تنش میان ناتو و مسکو، پیشاپیش و پس از دستور ولادیمیر پوتین به آماده‌باش سامانه موشک‌های هسته‌ای به اندازه کافی بالا است. 
در طول تاریخ، تنها سه مورد از برقراری منطقه پرواز ممنوع، آن هم برای جلوگیری از قتل‌ عام غیرنظامیان در جریان جنگ‌های داخلی دیده می‌شود.
نخستین بار و در جریان جنگ اول خلیج فارس در سال‌های ۱۹۹۱ و ۱۹۹۲، زمانی که ایالات متحده و همپیمانانش (بریتانیا و فرانسه) از سرنگونی حکومت صدام حسین منصرف شدند و در حالی که قیام در کردستان و جنوب عراق علیه دولت بعث برخلاف پیش‌بینی‌ها بدون پشتیبان بین‌المللی مانده بود، دولت جورج بوش پدر در مناطقی از عراق و برای جلوگیری از ادامه «سلاخی» غیرنظامیان منطقه پرواز ممنوع اعلام کرد. این وضعیت عملا تا سال ۲۰۰۳، یعنی زمان سرنگونی صدام پابرجا بود و همین امر به منطقه کردستان عراق اجازه استقلال دوفاکتو (عملی و نه رسمی) داد.
مورد دیگر در جریان جنگ داخلی یوگسلاوی سابق بود. در سال‌های ۱۹۹۲ و ۱۹۹۳، زمانی که قتل عام در بوسنی و هرزگوین بالا گرفته بود، ناتو برای جلوگیری از تشدید کشتار و آغاز بمباران مواضع صرب‌ها، برفراز این کشور منطقه پرواز ممنوع اعلام کرد.
آخرین مورد از برقراری چنین محدودیتی در جریان جنگ داخلی لیبی بود. در آن سال و زمانی که قیام برای سرنگونی حکومت معمر قذافی آغاز شده بود، شورای امنیت سازمان ملل متحد با استناد به اصل نوظهور مسئولیت به دفاع و به منظور جلوگیری از کشتار گسترده شهروندان لیبی، فورا منطقه پرواز ممنوع بر فراز آسمان این کشور اعلام کرد. بریتانیا و فرانسه به‌عنوان رهبران عملیات نظامی بشردوستانه در این کشور شمال آفریقا، اجرای این محدودیت را بر عهده داشتند.

۱۴۰۰/۱۲/۱۱

وزیر امور خارجه روسیه: جنگ جهانی سوم، هسته ای خواهد بود

لاوروف از پیامدهای احتمالی جنگ جهانی سوم سخن گفت

به گزارش اسپوتنیک، وزیر امور خارجه روسیه در مصاحبه با شبکه تلویزیونی الجزیره گفت: "جنگ جهانی سوم هسته ای و ویرانگر خواهد بود. جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا مردی با تجربه است و پیشتر گفته بود که تنها جایگزین جنگ تحریم است."
جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا پیشتر گفته بود که جایگزین برای اعمال تحریم‌های گسترده غرب علیه روسیه در ارتباط با حوادث اوکراین، آغاز "جنگ جهانی سوم" است. وی تاکید کرد که حوادث اوکراین نه تنها در آینده نزدیک بلکه در آینده دور نیز پیامدهایی برای روسیه خواهد داشت.
24 فوریه، روسیه عملیات نظامی ویژه ای را برای دفاع از جمهوری های دونباس که در اوایل همان هفته رسماً به رسمیت شناخته بود، آغاز کرد.مسکو به صراحت اعلام کرده است که هیچ طرح اشغالگری ندارد و هدف این عملیات حفاظت از غیرنظامیان دونباس در برابر نسل کشی است.
وزارت دفاع روسیه تاکید کرد که این عملیات تنها زیرساخت های نظامی اوکراین را با تسلیحات با دقت بالا هدف قرار می دهد.
از آن زمان کشورهای غربی فشار تحریم‌ها بر روسیه را افزایش داده‌اند و تعدادی از بانک‌ های روسیه را تحریم کرده و تعدادی از مقامات ارشد روسیه را در لیست سیاه قرار داده‌اند و دارایی‌ های آنها را در خارج از کشور مسدود کرده‌اند.
علاوه بر این، غرب کمپین سانسوری را علیه رسانه‌ های خارجی زبان روسی به دلیل درگیری در اوکراین به راه انداخته است، وب‌ سایت‌ها و برنامه‌ ها را مسدود کرده و دسترسی به اسپوتنیک و آرتی را در یوتیوب، فیس‌بوک، توییتر و دیگر پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی مسدود یا محدود کرده است.
ایالات متحده و متحدانش همچنین قول داده اند که کمک های نظامی و کمک های مرگبار به اوکراین را افزایش دهند.