مدیر ارشد یک شرکت امنیت دریایی به دویچهوله می‌گوید حفظ
امنیت نفتکش‌ها در تنگه هرمز از حملاتی که سپاه پاسداران در آنها دست دارد
دشوار است و گروهی از شرکتها تردد در این منطقه را متوقف کرده یا به حالت
تعلیق درآورده‌اند.
حمله به دو نفتکش در روز پنجشنبه ۲۳ خرداد (۱۳ ژوئن) در دریای عمان و
حملاتی مشابه یک ماه قبل از آن در بندر فجیره شرکت‌های حمل و نقل دریایی را
نگران کرده و به تکاپو برای تضمین بیشتری برای امنیت خود انداخته است.
دویچهوله گفت‌وگویی کرده است با دیمیتریس مانیاتیس، مدیر تجاری ارشد شرکت یونانی "دیاپلوس"، یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های خصوصی امنیت حمل و نقل دریایی و از او پرسیده است که تنش‌‌های اخیر در آبراه بین‌المللی تنگه هرمز چه تاثیراتی بر امنیت صنایع کشتیرانی در منطقه گذاشته است؟
دیمیتری مانیاتیس در پاسخ می‌گوید: «پس از حملات ۱۲ ماه مه در فجریه نگرانی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی افزایش یافت. این نگرانی با حملات روز ۱۳ ژوئن به مراتب بیشتر شد و موجب تقاضای فزاینده (حدود ۱۲ تا ۱۷ درصدی) صنایع کشتیرانی برای حفظ امنیت خدمه، کشتی و محموله کشتی‌هایی شد که در آن منطقه رفت و آمد می‌کنند.»
او در ادامه تاکید می‌کند: «ما نمی‌توانیم برای حفظ امنیت کشتی‌هایی در این منطقه تردد دارند و ارایه خدمات به آنها از سلاح استفاده کنیم زیرا تنها در صورت وجود یک مجوز برای واکنش مسلحانه، استفاده از سلاح ممکن است.»
دویچهوله از مدیر تجاری ارشد شرکت دیاپلوس درباره استراتژی این شرکت در این برهه پر تنش پرسیده است. او می‌گوید:
«آنچه که ما طراحی کردهایم، یک سرویس امنیتی غیرمسلح است. گروههای سه تا چهار نفره که به خدمه کشتیها کمک می کنند تا خود را برای سفر آماده سازند و اقدامات امنیتی و آموزشهای لازم را به آنها برای کاهش خطر می‌دهد. بنابراین باید بگویم با توجه به همه حوادثی که در این مدت اتفاق افتاده است، اقدامات بسیار موثری وجود دارد که میتوانید بدون استفاده از سلاح برای محافظت از این کشتیها انجام دهید.
مثلا با شناسایی نزدیک شدن چیزی به کشتی، کشتی می‌تواند سرعت حرکت خود را به حداکثر برساند. این اقدام تکان‌ها زیادی ایجاد می‌کند که موجب می‌شود خدمه بیدار شوند. بیدار شدن خدمه کار را برای آنانی که سعی در رسیدن به کشتی دارند بسیار دشوار می‌کند. تمام چراغ‌ها روشن می‌شوند، دیگر بخش‌های امنیتی مانند شلنگ‌های خاموش کردن آتش فعال خواهند شد و خدمه می‌تواند نیروهای دریایی در منطقه را بلافاصله مطلع کند.»
حمله به دو نفتکش در دریای عمان با پرتاب موشک نبوده است
دیمیتری مانیاتیس در ادامه ارزیابی خود را از حملات ۱۳ ژوئن به دو نفتکش در دریای عمان می‌گوید:
«ما اعتقاد نداریم که حملات ۱۳ ژوئن با پرتاب موشک یا اژدر یا هر چیز دیگری شبیه آن انجام شده است. به نظر ما این حمله در اوایل شب و تحت پوشش تاریکی انجام شده است. فردی در یک قایق کوچک از پشت به نفتکش نزدیک شده و توانسته یک دستگاه انفجاری را بر روی بدنه کشتی سوار کند. اگر افسر دیدهبان در کشتی متوجه این امر شده بود، میتوانست خیلی کارها برای جلوگیری از حادثه بکند. اما هدایت کشتی در تنگه هرمز بسیار دشوار است و شما بجز دقت به مشخصات مسیر نمی‌توانید به چیز دیگری دقت کنید. اما وقتی ما یک تیم امنیتی به کشتی بفرستیم آنها حواس‌شان به چیزهایی خواهد بود که خدمه کشتی نمی‌توانند به آنها دقت کنند.»
او ادامه می‌دهد: «ما با استانداردهای امنیتی که داریم می‌توانیم رسیدن هر کشتی به مقصد را ۱۰۰ درصد تضمین کنیم. اما در مواردی مانند حملات بندر فجریه یا دریای عمان سر و کار ما با بازیگرانی مانند ایران و عربستان است که می‌توانند به حملات نظامی ناگهانی و تمام‌عیار دست بزنند. ما با بازیگرانی روبرو هستیم که می‌خواهند تنگه هرمز را به دلایل ژئوپولیتیک ببندند و این کار ما را برای حفاظت از کشتیها در تنگه هرمز بسیار دشوار می‌کند. ما ارتش نیستیم، یک دولت نیستیم، یک شرکت امنیتی خصوصی دریایی هستیم. بنابراین یک تیم چهار نفره نمی‌تواند به عنوان مثال با یک نیروی سازمان یافته مانند سپاه پاسداران ایران مقابله کنند. بنابراین تقریبا هیچ اقدامی نیست که بتوانیم انجام دهیم.»
توقف تردد برخی شرکت‌های کشتیرانی در خلیج فارس
دویچهوله از دیمیتری مانیاتیس پرسیده است که آیا این وضع باعث آن حد از نگرانی برای برخی شرکتها شده که از رفت و آمد در خلیج فارس فعلا صرف‌نظر کنند؟
او می‌گوید: «این یک مسئله پیچیده و بیشتر مربوط به بازار بیمه است. شما انواع مختلف صاحبان کشتی، مدیران، اپراتورها و نفتکش‌ها را دارید. برخی از آنها ریسک پذیری بیشتری نسبت به دیگران دارند. به عنوان مثال پس از رویداد ۱۳ ژوئن، شرکت هایدمار (Heidmar) که یکی از معتبرترین شرکت‌های نفتکش در جهان است، اساسا هرگونه کشتی متعلق به خود را از رفتن به خلیج فارس تا زمان تحلیل کامل ریسک متوقف کرد و این یک رویکرد بسیار حرفهای به موضوع است.
برخی شرکتها به طور کامل حرکت در خلیج فارس را به حالت تعلیق درآورده‌اند. فجیره در کنار سنگاپور یکی از مهمترین مخازن سوخت‌گیری برای کشتیها است. بسیاری از شرکت‌های مستقر در سنگاپور به طور کامل عملیات در فجیره را متوقف کردند.
دریای عمان و کل خلیج فارس نه به دلیل دزدان دریایی بلکه به دلیل اقدامات تهاجمی دولت‌ها به عنوان منطقه‌ای پر خطر شناخته شده‌اند و برای هر کشتی که به خلیج فارس میرود حق بیمه بسیاری بالایی اعمال می شود. اما از طرف دیگر صاحبان کشتیها تاجرند و هدف آنها کسب درآمد است. اگر ارزیابی آنها این باشد که سفر خطرناک است اما در عین حال سودآور، به سفر به آن منطقه ادامه می‌دهند.»
دویچهوله پرسیده است که هزینه شرکت‌هایی خدمات امنیتی ارایه می‌دهند چقدر افزایش یافته است؟
دیمیتریس مانیاتیس می‌گوید که تنها از طرف شرکت خود می‌تواند حرف بزند و ادامه می‌دهد: «افراد شرکت ما از کسانی هستند که قبلا در نیروی دریایی یونان کار کرده‌اند. هدف و وظیفه آنها در وحله اول نجات جان خدمه سپس کشتی و محموله آن است و نمی‌خواهند از این شرایط برای سود بیشتر استفاده کنند.»
دویچهوله گفت‌وگویی کرده است با دیمیتریس مانیاتیس، مدیر تجاری ارشد شرکت یونانی "دیاپلوس"، یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های خصوصی امنیت حمل و نقل دریایی و از او پرسیده است که تنش‌‌های اخیر در آبراه بین‌المللی تنگه هرمز چه تاثیراتی بر امنیت صنایع کشتیرانی در منطقه گذاشته است؟
دیمیتری مانیاتیس در پاسخ می‌گوید: «پس از حملات ۱۲ ماه مه در فجریه نگرانی شرکت‌های حمل و نقل بین‌المللی افزایش یافت. این نگرانی با حملات روز ۱۳ ژوئن به مراتب بیشتر شد و موجب تقاضای فزاینده (حدود ۱۲ تا ۱۷ درصدی) صنایع کشتیرانی برای حفظ امنیت خدمه، کشتی و محموله کشتی‌هایی شد که در آن منطقه رفت و آمد می‌کنند.»
او در ادامه تاکید می‌کند: «ما نمی‌توانیم برای حفظ امنیت کشتی‌هایی در این منطقه تردد دارند و ارایه خدمات به آنها از سلاح استفاده کنیم زیرا تنها در صورت وجود یک مجوز برای واکنش مسلحانه، استفاده از سلاح ممکن است.»
دویچهوله از مدیر تجاری ارشد شرکت دیاپلوس درباره استراتژی این شرکت در این برهه پر تنش پرسیده است. او می‌گوید:
«آنچه که ما طراحی کردهایم، یک سرویس امنیتی غیرمسلح است. گروههای سه تا چهار نفره که به خدمه کشتیها کمک می کنند تا خود را برای سفر آماده سازند و اقدامات امنیتی و آموزشهای لازم را به آنها برای کاهش خطر می‌دهد. بنابراین باید بگویم با توجه به همه حوادثی که در این مدت اتفاق افتاده است، اقدامات بسیار موثری وجود دارد که میتوانید بدون استفاده از سلاح برای محافظت از این کشتیها انجام دهید.
مثلا با شناسایی نزدیک شدن چیزی به کشتی، کشتی می‌تواند سرعت حرکت خود را به حداکثر برساند. این اقدام تکان‌ها زیادی ایجاد می‌کند که موجب می‌شود خدمه بیدار شوند. بیدار شدن خدمه کار را برای آنانی که سعی در رسیدن به کشتی دارند بسیار دشوار می‌کند. تمام چراغ‌ها روشن می‌شوند، دیگر بخش‌های امنیتی مانند شلنگ‌های خاموش کردن آتش فعال خواهند شد و خدمه می‌تواند نیروهای دریایی در منطقه را بلافاصله مطلع کند.»
حمله به دو نفتکش در دریای عمان با پرتاب موشک نبوده است
دیمیتری مانیاتیس در ادامه ارزیابی خود را از حملات ۱۳ ژوئن به دو نفتکش در دریای عمان می‌گوید:
«ما اعتقاد نداریم که حملات ۱۳ ژوئن با پرتاب موشک یا اژدر یا هر چیز دیگری شبیه آن انجام شده است. به نظر ما این حمله در اوایل شب و تحت پوشش تاریکی انجام شده است. فردی در یک قایق کوچک از پشت به نفتکش نزدیک شده و توانسته یک دستگاه انفجاری را بر روی بدنه کشتی سوار کند. اگر افسر دیدهبان در کشتی متوجه این امر شده بود، میتوانست خیلی کارها برای جلوگیری از حادثه بکند. اما هدایت کشتی در تنگه هرمز بسیار دشوار است و شما بجز دقت به مشخصات مسیر نمی‌توانید به چیز دیگری دقت کنید. اما وقتی ما یک تیم امنیتی به کشتی بفرستیم آنها حواس‌شان به چیزهایی خواهد بود که خدمه کشتی نمی‌توانند به آنها دقت کنند.»
او ادامه می‌دهد: «ما با استانداردهای امنیتی که داریم می‌توانیم رسیدن هر کشتی به مقصد را ۱۰۰ درصد تضمین کنیم. اما در مواردی مانند حملات بندر فجریه یا دریای عمان سر و کار ما با بازیگرانی مانند ایران و عربستان است که می‌توانند به حملات نظامی ناگهانی و تمام‌عیار دست بزنند. ما با بازیگرانی روبرو هستیم که می‌خواهند تنگه هرمز را به دلایل ژئوپولیتیک ببندند و این کار ما را برای حفاظت از کشتیها در تنگه هرمز بسیار دشوار می‌کند. ما ارتش نیستیم، یک دولت نیستیم، یک شرکت امنیتی خصوصی دریایی هستیم. بنابراین یک تیم چهار نفره نمی‌تواند به عنوان مثال با یک نیروی سازمان یافته مانند سپاه پاسداران ایران مقابله کنند. بنابراین تقریبا هیچ اقدامی نیست که بتوانیم انجام دهیم.»
توقف تردد برخی شرکت‌های کشتیرانی در خلیج فارس
دویچهوله از دیمیتری مانیاتیس پرسیده است که آیا این وضع باعث آن حد از نگرانی برای برخی شرکتها شده که از رفت و آمد در خلیج فارس فعلا صرف‌نظر کنند؟
او می‌گوید: «این یک مسئله پیچیده و بیشتر مربوط به بازار بیمه است. شما انواع مختلف صاحبان کشتی، مدیران، اپراتورها و نفتکش‌ها را دارید. برخی از آنها ریسک پذیری بیشتری نسبت به دیگران دارند. به عنوان مثال پس از رویداد ۱۳ ژوئن، شرکت هایدمار (Heidmar) که یکی از معتبرترین شرکت‌های نفتکش در جهان است، اساسا هرگونه کشتی متعلق به خود را از رفتن به خلیج فارس تا زمان تحلیل کامل ریسک متوقف کرد و این یک رویکرد بسیار حرفهای به موضوع است.
برخی شرکتها به طور کامل حرکت در خلیج فارس را به حالت تعلیق درآورده‌اند. فجیره در کنار سنگاپور یکی از مهمترین مخازن سوخت‌گیری برای کشتیها است. بسیاری از شرکت‌های مستقر در سنگاپور به طور کامل عملیات در فجیره را متوقف کردند.
دریای عمان و کل خلیج فارس نه به دلیل دزدان دریایی بلکه به دلیل اقدامات تهاجمی دولت‌ها به عنوان منطقه‌ای پر خطر شناخته شده‌اند و برای هر کشتی که به خلیج فارس میرود حق بیمه بسیاری بالایی اعمال می شود. اما از طرف دیگر صاحبان کشتیها تاجرند و هدف آنها کسب درآمد است. اگر ارزیابی آنها این باشد که سفر خطرناک است اما در عین حال سودآور، به سفر به آن منطقه ادامه می‌دهند.»
دویچهوله پرسیده است که هزینه شرکت‌هایی خدمات امنیتی ارایه می‌دهند چقدر افزایش یافته است؟
دیمیتریس مانیاتیس می‌گوید که تنها از طرف شرکت خود می‌تواند حرف بزند و ادامه می‌دهد: «افراد شرکت ما از کسانی هستند که قبلا در نیروی دریایی یونان کار کرده‌اند. هدف و وظیفه آنها در وحله اول نجات جان خدمه سپس کشتی و محموله آن است و نمی‌خواهند از این شرایط برای سود بیشتر استفاده کنند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر