همه نامدارانی که ما در سال 91 ما را ترک کرده اند

آخرین هفته کامل سال نود و یک هم به پایان خود نزدیک شده و این به این معنی است که این سال هم با همه روزهای خوب و بدش، همه شادی و ها و غم هایش به ایستگاه پایانی نزدیک شده است وباید با همه این خاطرات خودمان را آماده کنیم سال جدیدرا آغاز کنیم.
به گزارش تابناک، شامگاه آخرین پنجشنبه سال فرصت مناسبی است که بنا به سنت دیرینه اسلامی سری به اهل قبور بزنیم و یادی کنیم از همه آنهایی در دوازده ماه اخیر جمع ما را ترک نمودند. همه آنهایی که خاطرات بسیاری را در طول سال های متوالی برایمان پدید اوردند و فرصت دیدن یک بهار دیگر را نیافتند و رخ در نقاب خاک کشیدند.
گزارش تصویری زیر نگاهی دارد به درگذشتگان نامدار یک سال گذشته ایران عزیز:
 

چهار روز از فرودین ماه سال 91 می گذشت که خبر در گذشت پروین دخت یزدانیان روی خروجی خبرگزاری های قرار گرفت. بانویی که بیشتر افراد او را نه با نام اصلی اش که با نام یکی از معروف ترین کارکترهایی که ایفا کره بود می شناختند. "بی بی" قصه های مجید که بیشترین نقش آفرین‌اش را در فیلم ها و سریال های پسر کارگردانش، کیومرث پوراحمد، انجام داده بود در سن 89 سالگی و پس از ابتلا به آلزایمر در اصفهان به دلیل کهولت سن درگذشت. حضور "مجید" و چهره غمگین پور احمد یکی از تاثیر گذارترین صحنه های مراسم خاکسپاری بی بی بود.

 

صدای فریدون پور رضا بر زمینه یکی از سریال های معروف دهه هفتاد از ذهن بسیاری از ایرانی ها پاک نخواهد شد. نوای محزونی که آواز گیلکی سریال پر سوز و گداز «پس از باران» را خوانده بود. اگرچه پوررضا با این سریال به شهرت بسیاری یافت اما او از دهه پنجاه فعالیت پژوهشی در حوزه موسیقی فولکوریک را آغاز کرده بود و در آن سال ها در کنار سیمین دانشور و ایرج افشار و بسیاری دیگر از مفاخر ایرانی راهی انگلستان شده بود تا حوزه نواهای محلی مطالعه کند.

 

16 اردیبهشت ماه سال 1391 روز سختی برای طرفداران فیلم فارسی در ایران بود. روزی که در آن نماد فیلم فارسی ایرانی در بیست سال گذشته پس از چند سال دست و پنجه نرم کردن با بیماری سرطان دارفارنی را وداع گفت. ایرج قادری برای اولین بار در سال 1334 در فیلمی به کارگردانی ساموئل خاچیکیان بازی کرد و وارد سینمای ایران شد. او جز معدود سینماگران فیلم فارسی ایرانی قبل از انقلاب بود که بعد از انقلاب هم در ایران فعالیت خود را ادامه داد و سال‌ها در ژانر محبوب خود فیلم ساخت.

 

تقریبا دانش آموزی از دهه شصت و هفتاد ایران نیست که نام پرویز شهریاری به گوشش نخورده باشد. ریاضیدان و چهره ماندگار ایرانی که پایه گذار نخستین کلاس کنکور در ایران بوده و با نگارش کتابهای کاربردی فراوان در ریاضیات باعث آشتی بسیاری از دانش آموزان گریزپای ایرانی با ریاضیات شد. شهریاری زاده کرمان بود و از هموطنان زرتشتی کشورمان بود که در سال 1384 به عنوان چهره ماندگار ایران برگزیده شد.

 

مصطفی علیمدد، استاد برجسته حسابداری و یکی از نخبه گان این رشته در چهاردهمین روز خرداد ماه سال 1391 در گذشت. علیمدد از استانیر برجسته حوزه حسابداری در ایران بود که تالیفات بیشمار او در کنار شاگردان فراوانی که تربیت نموده بود از مهم ترین دستاوردهای او در چندین و چند سال فعالیت علمی اش بود.

 

شاید مرحوم حاج قربان سلیمانی معروف ترین دوتار نواز خراسانی باشد اما سپهر موسیقی مقامی خراسان کم ندارد ستارگان درخشانی را که بعد از کشورگشایی حاج قربان و معرفی دوتار خراسانی به همه ایران و جهان مشهور و محبوب شدند. 29 خرداد امسال بود که عبدالله سرور احمدی که بسیاری او را تراز موسیقی سنتی خراسان می شناختند هم دوتار جادوی اش را ترک کردو رخ در نقاب خاک کشید.

 

شاید صنعت دوبله در ایران را همگان به نام علی کسمایی بشناسند. کسی که به حق او را پدر دوبله ایران معرفی می کردند و شاگردان بیشماری تربیت کرد که صدایشان خاطرات بسیاری را برای ما رقم زده است. علی کسمایی در سال های پایانی عمرش در تنهایی به سر می برد و در یکی دو سال اخر هم حالش رو به وخامت گذاشته بود. یکی دو ماه پیش از فوتش انتشار تصاویری از او در خانه ای تنها موجب برانگیختن واکنش های بسیاری شد. اما همه این واکنش ها هم کاگر نبود و این هنرمند دوست داشتنی در 6 تیر 91 در سن 97 سالگی جان به جان آفرین تسلیم کرد. علی کسمایی سرپرستی دوبلاژ فیلم‌هایی نظیر «کمیته مجازات»، «سال‌های جوانی»، «هور در آتش»، «حکایت آن مرد خوشبخت»، «آخرین پرواز»، «باغ سید»، «اتاق یک» و … را بر عهده داشته است.

 

14 تیرماه 1391 هم روزی بود که آخرین بازمانده نقاشی قهوه خانه ای ایران, استاد محمد فراهانی دارفانی را وداع گفت. فراهانی را بسیاری با نام هنری اش «محمد درویش» می شناسند که نزدیک به سی سال به حرفه نقاشی قهوه خانه ای, نقاشی با مضامین مذهبی اشتقال داشت و بیش از 30 اثر از آثار خود را به موزه میراث فرهنگی تقدیم کرده بود.

 

پگاه 22 تیرماه 1391 بود که بزرگترین استاد و مدرس تئاتر ایران و کسی که ادبیات نمایشی در ایران بیش از هرچیز وامدار اوست در گذشت. استاد حمید سمندریان از معروف ترین کارگردان های تئاتر آسیا بود که در جوانی در آلمان و نزد کارگردان مشهور آلمانی ادوارد مارکس تحصیل کرده بود. سمندریان در سه دهه اخیر تنها چهار تئاتر را به روی سن برده بود در این سال ها بیشتر به امر پژوهش در حوزه ادبیات نمایشی مشغول بود. مراسم خاکسپاری او محملی بود برای حضور شاگردان بیشمارش که نشان از عظمت و بزرگی نام سمندریان می داد.

 

سید محمود قادری گلابدره ای یا انچنان که دوستانش او از او یاد می کردند «ممو گلی» نویسنده سال های انقلاب و از دوستان نزدیک جلال آل احمد در 16 مرداد 1391 پس از طی یک دوره بیماری طولانی در گذشت. گلابدره ای 33 کتاب منتشر کرده بود و از مهم ترین نویسندگان وقایع انقلاب بود. او در سال های پایانی عمرش در خانه ای نیمه مخروبه در تهران زندگی می کرد.

 

روز 25 مرداد 1391 هم روزی بود که نادیا دلدار گلچین، یکی از معروف ترین چهره های تلویزیونی ایران پس از چند روز کما دار فانی را وداع گفت.

 

فتحعلی واشقانی فراهانی، یکی از خوشنویسان برجسته ایرانی که آثار برجسته ای چون ترجمه کامل قرآن کریم، دیوان حافظ و هفت خوان رستم را از خود به جا گذاشته بود در 13 آبان 1391 پس از یک دوره بیماری طولانی دارفانی را وداع گفت.

 

پنجشنبه دوم آذر 1391 بود که فهیمه راستکار دوبلور معروف ایرانی و همسر یکی از معروف ترین مترجمان ایران در سن 80 سالگی دار فانی را وداع گفت. زندگی فهمیه راستکار و نجف دریابندری نمونه بارز زندگی یک زوج هنری بود که سالها آثار مهمی از خود به جا گذاشتند. نگاشتن دو جلد «کتاب مستطاب آشپزی» از مهم ترین و دوست داشتنی ترین آقاری است که راستکار با همکاری همسرش دریابندری نگاشته است.

 

احسان نراقی نویسنده و جامعه شناس ایرانی در بامداد روز دوازدهم آذر ماه 1391 به علت کهولت سن در منزلش در گذشت. نراقی یکی از شخصیت های پر بحث تاریخ معاصرایرانی بود که حتی ماجرای مرگش و مخالفت با تدفین وی در قطعه هنرمندان هم محل مناقشات فراوانی شد.

 

بامداد 19 آذر 1391 هم روز بود که خلیل عمرانی، شاعر انقلاب پس از یک دوره طولانی بیماری در سن 48 سالگی جان به جان آفرین تسلیم کند.

 

بامداد 13 دی ماه 1391 بود که خبر غم انگیز در گذشت آیت الله آقا مجتبی تهرانی از مراجع عظام تقلید و از معلمان بزرگ اخلاق که سال ها در مسجد امام بازار تهران به تربیت شاگردان بیشماری پرداخت. مجالس آقا مجتبی تهرانی از معروف ترین و محبوب ترین مجالس در س اخلاق در تهران بود که علاوه بر طلاب دانشجویان و بازاریان بسیاری هم از آن بهره می بردند. مقام معظم رهبری در پی در گذشت این عالم ربانی پیامی صادر نمودند و در بیت ان حضرت حضور یافتند.

 

27 دی ماه 1391 بود که محمد بیگلری پور رهبر ارکستر سمفونیک تهران آخرین ارکسترش را نیمه کار گذاشت و به دیدار حق شتافت. بیگلری پور سالهای ارکستر صدا و سیما را رهبری کرد و همچنین سازنده نخستین سرود ملی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود.

 

یک روز پس از درگذشت بیگلری پور بود که مهندس همایون خرم، موزیسین و نوازنده چیره دست ویالون که با آهنگ های مشهوری چون «امشب در سر شوری دارم» و «تو ای پری کجایی» در خاطر ایرانی ها ماندگار شده بود هم جان به جان افرین تسلیم کرد تا آسمان موسیقی ایران عزادار از دست دادن دو ستاره درخشان باشد.

 

دکتر حسن حبیبی که در روز 12 بهمن 1357 با هواپیمایی که امام را به ایران اورده بود وارد تهران شده بود در 12 بهمن 1391 هم پس از چند سال دست و پنجه نرم کردن با بیماری سرطان دارفانی را وداع گفت. معاون اول دو دولت سازندگی و اصلاحات و نگارنده متن قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در سال های پایانی عمر خود تنها به امر پژوهش در زبان فارسی اهتمام ورزیده بود و ریاست بنیاد ایران شناسی را بر عهده داشت که خود بنیان گذار ان بود.

 

این تنها فوت آقا مجتبی تهرانی نبود که علاقه مندان به کلاس های اخلاق را در تهران داغدار کرده بود. در بامداد روز چهاردهم بهمن ماه بود که آیت الله عزیزالله خوشوقت دیگر مربی و مدرس معروف اخلاق در مکتب تهران هم پس از انکه در جریان سفر به مکه مکرمه دچار عارضه تنفسی شد دار فانی را وداع گفت. مقام معظم رهبری در دانشگاه تهران بر پیکر این عالم ربانی نماز خواندند و سپس در میان فغان علاقه مندان ایشان بود که پیکرشان به ری منتقل شد و در جوار حرم حضرت عبدالغظیم حسنی در خاک آرام گرفت.