رابرت موگابه در سن ۹۵ سالگی در اثر بیماری در بیمارستانی
در سنگاپور درگذشت. او که نزدیک به ۴ دهه در زیمبابوه در مسند قدرت بود،
در سفری به ایران، این کشور را دوست بزرگ خود نامیده بود.
بر پایه گزارش‌های منتشر شده، رئیس جمهور پیشین زیمباوه، روز جمعه ۶
سپتامبر ( ۱۵ شهریور) در بیمارستانی در سنگاپور درگذشته است. به گزارش
رویترز، او در این بیمارستان به دلیل بیماری سرطان تحت درمان بود.
در نخستین واکنش‌ها به مرگ او، امرسون منانگاگوا، رئیس جمهور کنونی زیمبابوه در پستی توییتری، " با نهایت تأسف" از درگذشت موگابه، این سیاستمدار خودکامه را "نماد آزادی و طرفدار جنبش پان‌آفریقا نامیده" که "زندگی‌اش را وقف رهایی و تقویت ملتش کرده است." منانگاگوا می‌نویسد: «سهم او در تاریخ ملت و قاره ما، هرگز فراموش نخواهد شد.»
موگابه را ملی‌گرای آفریقایی و سوسیالیستی می‌شناختند که از سال ۱۹۷۵ اتحادیه ملی آفریقایی زیمبابوه جهبه میهنی "زانو پی اف" (حزب حاکم) را رهبری می‌کرد. او را روزی به عنوان مبارزی در راه استقلال و آزادی زیمبابوه می‌شناختند.
او ۳۷ سال بر زیمباوه حکومت کرد. او از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۱۷ زمام قدرت را در زیمباوه در سمت رئیس جمهور در دست داشت و پیش از ریاست جمهوری، تا سال ۱۹۸۷ به مدت ۷ سال نخست وزیر زیمباوه بود.
در سال ۲۰۱۳ موگابه برای هفتمین بار رئیس جمهور زیمباوه شد. او در نوامبر ۲۰۱۷ توسط ارتش دستگیر و بازداشت خانگی شد و ۷ روز پس از دستگیری در ۲۱ نوامبر از ریاست جمهوری استعفا داد. موگابه در زمان خلع قدرت، پیرترین رهبر سیاسی بر سر قدرت، در جهان بود.
موگابه و "دوست بزرگی" به نام ایران
موگابه از طرفداران برنامه هسته‌ای ایران بود. او جمهوری اسلامی ایران را "دوست بزرگ" خود می‌نامید و در آذرماه سال ۸۵ برای تقويت روابط سياسی و اقتصادی با جمهوری اسلامی سفری ۴ روزه به ایران داشت. او در این سفر با محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهور وقت و آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر ایران دیدار و گفت‌وگو کرد.
دیدار محمود احمدی‌نژاد از زیمبابوه در سال ۲۰۱۰
رهبر
ایران موگابه را "از شخصیت‌های برجسته و شجاع آفریقا" خواند و "اقدامات
قانونی رئیس‌جمهور زیمبابوه از جمله تقسیم زمین‌های اشغالگران میان
کشاورزان سیاه‌پوست را گامی در جهت تحقق خواسته‌های ملت این کشور" دانسته
بود.
موگابه در کنفرانسی خبری به همراه احمدی‌نژاد گفت: «ايران و زيمبابوه مانند يکديگر می‌انديشند و بايد عليه قدرت‌های غربی مبارزه کنند.»
محمود احمدی نژاد همتای آفريقايی خود را "رهبری برجسته، با نفوذ و عاشق آزادی" نامیده بود.
وقتی رفت، مردم شادمانی کردند
موگابه در ۳۷ سال زندگی سیاسی، از یک چهره میهنی و ضداستعماری به سیاستمداری مستبد و فاسد تبدیل شد که با اعلام خبر استعفای او مردم در خیابان‌های هراره، پایتخت زیمبابوه با بوق زدن و ابراز شادمانی، استعفای موگابه را جشن گرفتند.
موگابه با اصلاحات ارضی که از جمله زمین‌های کشاورزان سفید پوست را گرفت و میان سیاهپوستان تقسیم کرد، کشور را به بحرانی اقتصادی کشاند. دولت او بارها متهم به موارد زیادی نقض حقوق بشر، تعقیب و آزار مخالفان و سرکوب حق آزادی بیان و رسانه شد.
اما امید بسیاری از مردم زیمباوه برای بهبود شرایط سیاسی و اقتصادی این کشور پس از استعفای موگابه در سال ۲۰۱۷ از قدرت، همچنان جامه عمل به خود نپوشیده است.
در نخستین واکنش‌ها به مرگ او، امرسون منانگاگوا، رئیس جمهور کنونی زیمبابوه در پستی توییتری، " با نهایت تأسف" از درگذشت موگابه، این سیاستمدار خودکامه را "نماد آزادی و طرفدار جنبش پان‌آفریقا نامیده" که "زندگی‌اش را وقف رهایی و تقویت ملتش کرده است." منانگاگوا می‌نویسد: «سهم او در تاریخ ملت و قاره ما، هرگز فراموش نخواهد شد.»
موگابه را ملی‌گرای آفریقایی و سوسیالیستی می‌شناختند که از سال ۱۹۷۵ اتحادیه ملی آفریقایی زیمبابوه جهبه میهنی "زانو پی اف" (حزب حاکم) را رهبری می‌کرد. او را روزی به عنوان مبارزی در راه استقلال و آزادی زیمبابوه می‌شناختند.
او ۳۷ سال بر زیمباوه حکومت کرد. او از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۱۷ زمام قدرت را در زیمباوه در سمت رئیس جمهور در دست داشت و پیش از ریاست جمهوری، تا سال ۱۹۸۷ به مدت ۷ سال نخست وزیر زیمباوه بود.
در سال ۲۰۱۳ موگابه برای هفتمین بار رئیس جمهور زیمباوه شد. او در نوامبر ۲۰۱۷ توسط ارتش دستگیر و بازداشت خانگی شد و ۷ روز پس از دستگیری در ۲۱ نوامبر از ریاست جمهوری استعفا داد. موگابه در زمان خلع قدرت، پیرترین رهبر سیاسی بر سر قدرت، در جهان بود.
موگابه و "دوست بزرگی" به نام ایران
موگابه از طرفداران برنامه هسته‌ای ایران بود. او جمهوری اسلامی ایران را "دوست بزرگ" خود می‌نامید و در آذرماه سال ۸۵ برای تقويت روابط سياسی و اقتصادی با جمهوری اسلامی سفری ۴ روزه به ایران داشت. او در این سفر با محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهور وقت و آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر ایران دیدار و گفت‌وگو کرد.
دیدار محمود احمدی‌نژاد از زیمبابوه در سال ۲۰۱۰موگابه در کنفرانسی خبری به همراه احمدی‌نژاد گفت: «ايران و زيمبابوه مانند يکديگر می‌انديشند و بايد عليه قدرت‌های غربی مبارزه کنند.»
محمود احمدی نژاد همتای آفريقايی خود را "رهبری برجسته، با نفوذ و عاشق آزادی" نامیده بود.
وقتی رفت، مردم شادمانی کردند
موگابه در ۳۷ سال زندگی سیاسی، از یک چهره میهنی و ضداستعماری به سیاستمداری مستبد و فاسد تبدیل شد که با اعلام خبر استعفای او مردم در خیابان‌های هراره، پایتخت زیمبابوه با بوق زدن و ابراز شادمانی، استعفای موگابه را جشن گرفتند.
موگابه با اصلاحات ارضی که از جمله زمین‌های کشاورزان سفید پوست را گرفت و میان سیاهپوستان تقسیم کرد، کشور را به بحرانی اقتصادی کشاند. دولت او بارها متهم به موارد زیادی نقض حقوق بشر، تعقیب و آزار مخالفان و سرکوب حق آزادی بیان و رسانه شد.
اما امید بسیاری از مردم زیمباوه برای بهبود شرایط سیاسی و اقتصادی این کشور پس از استعفای موگابه در سال ۲۰۱۷ از قدرت، همچنان جامه عمل به خود نپوشیده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر