آخرین دستگاه از فولکس واگن های مینی بوس ( کمبی ) روز ۳۱ دسامبر
سال میلادی گذشته از خط تولید یک کارخانه برزیلی که طی چند دهه گذشته تولید آنها را
ادامه می داد، خارج شد و تولید این خودرو برای همیشه متوقف گشت.
شرکت خودروسازی که طی ۵۶ سال گذشته این مدل فولکس واگن را در برزیل تولید می کند
اعلام کرده که طراحی و ساختار آن
طوری است که نمی توان ضوابط ایمنی جدید را در آن
ادغام کرد. این مدل که در کشورهای انگلیسی زبان به فولکس واگن "کمپر" معروف شده بود
در پنج دهه گذشته به یکی از شاخص ترین وسایل نقلیه و بخشی از شیوه زندگی و کار مردم
برزیل بدل شده است.
تولید مدل های اولیه این خودرو در سال ۱۹۵۰ با نام کمبی، که در زبان آلمانی
معنایی شبیه مینی بوس دارد، زیر نظر شرکت فولکس واگن و در یک کارخانه اتومبیل سازی
کوچک در ایالت وستفالیا آلمان شروع شد. در دهه های بعدی تولید آن در چارچوب توافق
عمومی با فولکس واگن اما با تغییرات جزیی توسط شرکت های خودرو سازی دیگر تا سال
۲۰۰۳ در اروپا ادامه داشت.
از اواخر دهه ۱۹۶۰ و به خصوص دهه ۱۹۷۰ این خودرو که یکی از پرطرفدارترین وسیله
های نقلیه برای سفرهای تفریحی و طولانی مدت خانواده ها بود به نماد شاخص سبک زندگی
هیپی ها بدل شد که در برابر تهاجم فرهنگ مصرفی و "پیشرفت به هر بهایی" نوعی از ساده
زیستی، قناعت و آرامش را تبلیغ می کردند. تصویر این فولکس واگن ها که با رنگهای شاد
و طرحهای گل و گیاهان آراسته شده بودند یکی از یادگارهای تصویری دهه ۱۹۷۰ در
کشورهای غربی است.
اما برای مردم برزیل این خودرو یک عضو زحمتکش خانواده حمل و نقل، وسیله ای برای
کسب درآمد و حتی مغازه سیار یا سرپناه موقت بوده است. بسیاری از برزیلی ها می گویند
که اولین بار رانندگی را با این خودروها فراگرفته اند و از آن خاطره های فراوانی
دارند.
یک فیلمساز برزیلی در حال تهیه یک مستند در مورد نقش این اتومبیل در زندگی چندین
نسل از مردم این کشور است. به گفته آنجلیسا استاین هیچ اتومبیل دیگری نخواهد توانست
جای خالی فولکس واگن کمپر را پر کند.
فولکس واگن مدل 1976 که برای تعمیرات به تعمیرگاهی در فلوریدا
برده می شود
به نظر می رسد که کارخانه تولید کننده این اتومبیل در برزیل برخلاف کارخانه های
اروپایی که تا سال ۲۰۰۳ تولید آن را ادامه می دادند، در ادغام مهندسی جدید و تصحیح
کاستی های ایمنی آن موفق نبوده و یا ایجاد چنین تغییراتی را از نظر اقتصادی مقرون
به صرفه نمی داند. شاسی و بدنه این خودرو طی بیش از پنج دهه تولید در برزیل تغییر
چندانی نکرده و به این خاطر نمی توان ابزارهای ایمنی جدید مثل کیسه باد و یا سیستم
ایمنی قفل ترمز ها را در آنها گنجاند.
رانندگی با این خودروها حتی اگر به تازگی از کارخانه خارج شده باشند دقیقا مثل
راندن مدلهای دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ است. نداشتن کولر در هوای گرم برزیل یکی دیگر از
مشکلات آنها است. برخی از رانندگان از ضعف دستگاه خنک کننده و در نتیجه داغ کردن
موتور این خودرو شکایت دارند. اما با وجود همه این مشکلات از مجموع ده میلیون
دستگاهی که تاکنون در برزیل تولید شده است هنوز هم چند میلیون فولکس واگن کمپر در
سطح این کشور در حال گردش هستند.
بهای این خودرو در آخرین سال تولید حدود ۳۰ هزار یورو بود و از اواسط ماه نوامبر
که خبر توقف تولید آن منتشر شد تعدادی از کلکسیونرها ( گردآوردندگان اشیا و کالاهای
ماندگار) با کارخانه برزیلی تماس گرفته و احتمال داده می شود که بخش زیادی از ششصد
دستگاهی را که در ماههای آخر تولید شده است، آنها خریداری کرده اند.
خودرویی که ۶۴ سال و به هر دلیل تولید آن ادامه داشته ممکن است بالاخره بازنشسته
شده باشد ولی بعید است که از خیابانها و جاده های برزیل و کشورهای دیگر محو شود .
شاید ۳۶ سال بعد روزنامه نگاران نسلهای آینده از خاطرات و داستانهای مربوط به صد
ساله شدن این اتومبیل و ادامه حرکت آن در گوشه و کنار دنیا بنویسند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر