به گزارش سرویس بین الملل «آینده»؛ آنچه در سال میلادی پیشین توسط ویكی لیكس منتشر شد، برخلاف طرز تلقی بخش اعظم مردم ایران، صرفاً اسناد دیپلماتیك مكتوب محتوای اطلاعات محرمانه، به كلی محرمانه و سری آمریكا نیست، بلكه مجموعه ای از تصاویر و فیلم های مستند از حملات و جاسوسی های این كشور نیز هست كه این فیلم ها علی رغم تاثیرگذاری بیشتر در افكار عمومی بسیار اندك منتشر شده اند و جولیان آسانژ و همكارانش بیشتر ترجیح داده اند اسناد مكتوب را كه ماه ها بررسی و دسته بندی شده اند را با سانسور برخی نام ها و درج هاشور بر روی اسامی منتشر نمایند و تمام برگهای برنده شان را در همان ابتدای بازی رو نكنند
مقامات ارشد آمریكایی با اتكاء به دستگاه دیپلماسی و همچنین دستگاه های امنیتی شان كه بزرگ ترین رخنه اطلاعاتی تاریخ آمریكا را خیلی دیر متوجه شدند و ضربه سنگینی خوردند، در ابتدا سعی در خرید این اسناد از آسانژ به سبك معمول نهادهای امنیتی غربی كردند تا بدین شكل با پرداخت قیمتی مناسب، دو طرف بازی برنده باشند. اما آسانژ و همكارانش پاسخشان منفی بود و پس از انتشار بخشهایی از 251 هزار سند در 28 نوامبر 2010، ایجاد راهكارهای قانونی برای دستگیری آسانژ در دستوركار آمریكا قرار گرفت كه نخستین راهكارش، شكایت از آسانژ به دلیل تعرض به شهروند سوئدی استرالیایی الاصل بود كه خیلی زود جنبه بین المللی پیدا كرد و اینترپل نیز چراغ قرمز را برای مدیر این سایت روشن كرد!
در همین شرایط تصویب ممنوعیت انتشار اسناد محرمانه در آمریكا، پیگیری تصویب قانونی برای جلوگیری از تكرار انتشار چنین اسنادی در آمریكا در سنای ایالات متحده، فشار به سرورهای میزبان ویكی لیكس و تغییر سرورهای میزبان این سایت، هك ویكی لیس، تلاش برای جذب برخی كاركنان باسابقه آسانژ جهت جاسوسی، محدودیت دسترسی به سایت های منتشركننده اسناد ویكی لیكس در آمریكا كه پنج روزنامه بزرگ جهان یعنی «ال پائیس» اسپانیا، «لوموند» فرانسه، «اشپیگل» آلمان، «گاردین» انگلستان و «نیویورك تایمز» ایالات متحده را شامل میشد و تعامل دیپلماتیك با دیگر كشورها برای فیلترینگ سایت ویكی لیس (با توضیح اینكه چه اسنادی از آن كشورها در اختیار این وب سایت است!) تنها بخشی از فعالیت برای متوقف كردن، این بمب چندزمانه بوده است.
مقامات ارشد دولتی آمریكا كه تنها اشخاص مطلع به عمق نفوذ "برادلی مانینگ" افسر منتقل كننده اسناد طبقه بندی شده این كشور به مدیران ویكی لیكس هستند، در خصوص اینكه دقیقاً این وب سایت تا چه میزان اطلاعات محرمانه در اختیار دارد سكوت كرده اند اما به نظر میرسد بنیانگذار ویكی لیكس هنوز اطلاعات حساسی را منتشر نكرده كه آمریكایی ها به متحد استراتژیك شان انگلیس فشار وارد نكرده اند تا آسانژ را تحویلشان دهد و واهمه از اینكه مرد سال 2010 لوموند و تایمز به تهدیدش مبنی بر انفجار "بمب اینترنتی" با انتشار مجموعه اسنادی كه امنیت ملی آمریكا را به خطر بیاندازد، باعث شده آسانژ بتواند همچنان به شرایطی شبیه به یك تبعیدی در لندن به سر ببرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر