حمله سایبری به سامانه کارت سوخت

رادیو فردا :رسانه‌ها در ایران روز سه‌شنبه، چهارم آبان‌ماه، از قطع توزیع بنزین در جایگاه‌های سوخت سراسر کشور به‌دلیل آن چه «اختلال» در سامانه هوشمند سوخت عنوان می‌کنند، خبر دادند.

این در حالی است که خبرگزاری ایسنا به نقل از همایون صالحی، رئیس انجمن کانون جایگاه‌داران سوخت، از حمله سایبری به پمپ بنزین‌های ایران خبر داده بود؛ خبری که اندکی بعد بدون هیچ توضیحی حذف شد.
در همین حال تصاویری در شبکه‌های اجتماعی از بیلبوردهای دیجیتال نصب‌شده در سطح شهر تهران منتشر شده که همزمان با اعتراضات آبان‌ماه، بر روی آنها این پرسش به چشم می‌خورد که «خامنه‌ای بنزین ما کو؟»
در همین زمینه خبرگزاری ایسنا روز سه‌شنبه نوشت: «عکس‌های دریافتی از اصفهان نشان می‌دهد که بیلبوردهای دیجیتال در این شهر مورد حمله سایبری قرار گرفته و پیام «بنزین مجانی در #پمپ‌بنزین جماران» و «خامنه‌ای! بنزین ما کو» روی آنها دیده شده.»
این خبر هم پس از تنها چند دقیقه از وب‌سایت ایسنا حذف شد.
این خبرگزاری در خبر خود از «حمله سایبری از سوی عوامل خارجی» و همین طور تشکیل صف‌های طولانی در برابر پمپ بنزین‌ها در پی این اتفاق نوشته بود. ایسنا همچنین از ذکر یک کد در کنار عبارت حمله سایبری خبر داده بود: ۶۴۴۱۱ که به نظر می‌رسد شماره تماس با بیت آیت‌الله خامنه‌ای باشد.
اعتراضات آبان ۱۳۹۸ ایران که در واکنش به افزایش ۲۰۰ درصدی قیمت بنزین آغاز شد به سرعت به اعتراضی ضدحکومتی تبدیل شد و با خشونت و برخورد بی‌سابقه نیروهای امنیتی و اطلاعاتی علیه معترضان مواجه شد.
به گفته وزیر کشور وقت ایران، بین ۲۰۰ تا ۲۲۵ نفر در این اعتراضات کشته شدند، اما سازمان عفو بین‌الملل مشخصات ۳۰۷ نفر از کشته‌شدگان را اعلام و تأکید کرده است که شمار کشته‌شدگان می‌تواند بسیار بیشتر از این تعداد باشد. خبرگزاری رویترز نیز شمار کشته‌شدگان را حدود ۱۵۰۰ نفر عنوان کرده است.

خبری که ایسنا حذف کردبه نوشته خبرگزاری تسنیم، بررسی‌های میدانی و گزارش‌های مردمی به این خبرگزاری حاکی از «بروز مشکل فنی در سیستم سوخت‌رسانی» است و «پمپ بنزین‌ها در اغلب نقاط کشور دچار وقفه و اختلال در سرویس‌دهی شده‌اند.»

علی فروزنده، سخنگوی وزارت نفت، نیز این «اختلال» را تائید کرده و گفته:‌ «مشکل فنی ایجاد شده در سامانه کارت سوخت موجب وقفه در فرایند سوخت‌رسانی شد، اما مردم می‌توانند مانند سابق از بنزین با نرخ آزاد جایگاه‌ها استفاده کنند.»
وی از تلاش کارشناسان شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی برای رفع مشکل خبر داده و به مردم نیز اطمینان داده که با توجه به این که سامانه کارت سوخت «آفلاین است سهمیه‌های آن‌ها ذخیره شده و مشکلی برای سهمیه‌های ذخیره شده در کارت‌ها به وجود نمی‌آید.»
آقای فروزنده همچنین مدعی شده که به‌دلیل این اختلال، شرکت ملی پخش سامانه هوشمند را از مدار خارج کرده است.
هفته گذشته در پی انتشار اخباری در شبکه‌های اجتماعی، سخنگوی شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران خبر افزایش قیمت بنزین به ۱۴ هزار تومان را تکذیب کرد.

الک بالدوین، هنرپیشه هالیوود، هنگام فیلم‌برداری فیلم وسترن «زنگ‌» در ایالت نیومکزیکو با اسلحه کمری فیلم‌بردار را کشت

هالینا هاچینز، فیلم‌بردار ۴۲ ساله این پروژه سینمایی، اهل اوکراین بود. او پس از حادثه، با هلیکوپتر به بیمارستان منتقل شد و در بیمارستان جان باخت. جویل سوزا، کارگردان ۴۸ ساله این پروژه سینمایی، نیز اکنون در بیمارستان به سر می‌برد. پلیس شهرسانتافه در نیومکزیکو با تایید این خبر، گفت کسی در این حادثه دستگیر نشد و تاکنون هیچ‌ اتهامی مطرح نشده است. با این حال، برای مشخص شدن جزئیات حادثه، این پرونده همچنان باز است. پلیس سانتافه همچنین خبر داد که بالدوین با پای خود به اداره پلیس رفت و در بازجویی‌ها اشک ریخت. به گزارش ورایتی، پس از وقوع این حادثه، انجمن بین‌المللی فیلم‌برداران در بیانیه‌ای اعلام کرد: «یکی از اعضای ما، هالینا هاچینز، در صحنه فیلم‌برداری فوت کرد. در حال حاضر، جزئیات مشخص نیست، اما ما در تلاشیم اطلاعات بیشتری کسب کنیم و از تحقیق کامل در مورد این رویداد غم‌انگیز حمایت می‌کنیم.» 

شرکت فیلم‌سازی «راست» که تهیه این پروژه سینمایی را بر عهده دارد نیز روز پنجشنبه ۲۱ اکتبر در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که بازیگران و عوامل این فیلم به‌دلیل حادثه پیش‌آمده «ویران» شده‌اند. بر اساس این اطلاعیه، تولید فیلم در حال حاضر متوقف شده است. این شرکت همچنین تاکید کرد که در روند تحقیق در این زمینه همکاری کامل می‌کند و به کسانی که در این حادثه آسیب روحی دیدند خدمات مشاوره می‌دهد. بررسی‌های اولیه پلیس نشان داده است که در صحنه فیلم‌برداری، از اسلحه گرم استفاده شده است. هم‌زمان سخنگوی بالدوین نیز به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت این حادثه تصادفی و غیرعمد بوده است. او همچنین تاکید کرد اسلحه‌ای که این هنرپیشه در دست گرفت باید خالی می‌بود. الک بالدوین که خود نیز یکی از تهیه‌کنندگان فیلم سینمایی زنگ است، در این فیلم نقش فردی زورگیر و بدنام را بازی می‌کند.

فرار ۶ زندانی فلسطینی از زندانی «با ضریب امنیتی بالا» در اسرائیل + ویدیو

 

 العربیه :شش اسیر فلسطینی بامداد دوشنبه از طریق حفر یک تونل موفق به فرار از زندان «جلبوع» در مجاورت شهر بیسان در شمال اسرائیل شدند.

نیروهای پلیس اسرائیل با حمایت هلیکوپترهای نظامی ضمن تفتیش کامل منطقه در جال جستجوی اسیران فراری هستند. تخمین زده می‬‌شود که هر شش زندانی اهل جنین موفق به ورود به شمال کرانه باختری شده‌‬اند.

 

 

تصاویر و کارت‬‌های شناسایی منتشر شده، پنج نفر از این اسیران وابسته به گروه «جهاد اسلامی» هستند که عبارتند از: مناضل یعقوب انفیعات، ومحمد قاسم عارضه، ویعقوب محمود قادری، وأیهم نایف کممجی، ومحمود عبد الله عارضه.

نفر ششم زکریا زبیدی است که یکی از فرماندهان سابق «کتائب شهدا الاقصی» شاخه نظامی وابسته به جنبش فتح در اردوگاه پناهندگان جنین بود.
به گزارش خبرگزاری اسرائیلی «والا» همه زندانیان فراری در حال گذراندن حکم زندان ابد خود بودند و با حفر تونل از سلول خود به محوطه خارج زندان جلبوع علیرغم وجود حراست شدید فرار کردند.

بر اساس تحقیقات اولیه سازمان زندان‬‌های اسرائیل، این شش نفر در ساعات اولیه بامداد دوشنبه موفق به فرار شوند. این نهاد امنیتی اسرائیل اعلام کرد که تحقیقات گسترده‌ای را در مورد این حادثه آغاز کرده است.
روزنامه «هاآرتص» نیز گفت که طول تونلی که این زندانیان حفر کرده اند ده‬ها متر بوده و دهانه آن چند متر دورتر از دیوارهای زندان کشف شده است.

 

سازمان زندان‬‌های اسرائیل در پی این حادثه و با توجه به احتمال وجود تونل‌های دیگر، اقدام به تخلیه زندانیان از زندان جیلبوع به سایر زندان‬‌ها و بازداشتگاه‌‬ها کرده است.

به گزارش سازمان‌های حقوق بشری فلسطینی، زندان جلبوع زیر نظر متخصصان ایرلندی ساخته و در سال 2004 افتتاح شد و از جمله زندانهای «با ضریب امنیتی بالا» در اسرائیل به شمار می‌آید.

ارزیابی ناصحیح سازمان اطلاعات آلمان از اوضاع افغانستان

سازمان اطلاعات آلمان حتی تا دو روز پیش از تصرف کابل توسط نیروهای طالبان ارزیابی دقیقی از اوضاع افغانستان نداشته است. بر اساس ارزیابی سازمان اطلاعات آلمان طالبان قادر به تصرف کابل پیش از ماه سپتامبر نبوده‌اند.

بر اساس گزارشی که درباره ارزیابی سازمان اطلاعات آلمان (BND) از وضعیت افغانستان منتشر شده، کارشناسان آلمانی امور امنیتی افغانستان تا روز جمعه ۱۳ اوت (۲۲ مرداد) بر این باور بودند که طالبان قادر به تصرف کابل تا پیش از پایان قطعی خروج نیروهای آمریکا از افغانستان نخواهند بود.

آمریکا اعلام کرده بود که تا پیش از روز ۱۱ سپتامبر همه نیروهای نظامی خود را از خاک افغانستان خارج خواهد کرد.

تصرف کابل در روز ۱۵ اوت از سوی طالبان عملا نشان داد که ارزیابی سازمان اطلاعات آلمان از اوضاع افغانستان خطا بوده است.روزنامه "بیلد" به نقل از پروتکل جسله اضطراری دولت آلمان با سازمان اطلاعات این کشور در روز ۱۳ اوت نوشته است که ماموران امنیتی آلمان تصرف پایتخت افغانستان توسط طالبان را در مدت زمان کوتاه "نامحتمل" ارزیابی کرده بودند.

سایت فرستنده خبری "ان‌تی‌وی" آلمان در گزارشی در همین ارتباط به مقاله‌ای اشاره می‌کند که نشریه "بیزینس اینسایدر" درباره اظهارات یکی از مقامات سازمان اطلاعات آلمان منتشر کرده است.در این گزارش آمده است که نماینده سازمان اطلاعات آلمان در ماه ژوئن (دو ماه پیش از تصرف کل افغانستان توسط طالبان) بر این باور بوده که تصرف کامل افغانستان توسط طالبان بین ۱۸ تا ۲۴ ماه طول خواهد کشید.

گفته می‌شود که ارزیابی ناصحیح سازمان اطلاعات آلمان عملا باعث تاخیر در انتقال شهروندان آلمانی ساکن افغانستان و همچنین همکاران محلی نهادهای آلمانی در آن کشور شده است.

هشدار «اینتل‌ لب» به «بمب ساعتی بی‌صدا» در تهران

 

موسسه تحقیقاتی «اینتل‌ لب»، با انتشار تصاویر ماهواره‌ای، فرونشست زمین در اطراف تهران را «بمب ساعتی بی‌صدا» توصیف کرده و آن را تهدیدی برای 13 میلیون نفر جمعیت ساکن در این مناطق دانسته است.
  «اینتل‌ لب» که یک موسسه بین المللی مشاوره اطلاعاتی است، روز گذشته با انتشار یک گزارش و چند تصویر ماهواره‌ای علل این فاجعه را پدیده‌ انسانی توصیف کرد که به‌دنبال آن قطعی برق، ترکیدن لوله‌های گاز، تغییر شکل ریل‌ها، فرورفتگی زمین، کج شدن ساختمان‌ها، ترک خوردن جاده‌ها و رخ می‌دهد.

این گزارش اولین هشداری نیست که توسط موسسات بین‌المللی و مجلات علمی مطرح شده باشد، این موضوع از سال 82 مورد تحقیق قرار گرفته است و در سال 97 مجله‌ عملی «نیچر» نیز از فرونشست سالانه 25 سانتی‌متر در بخش‌هایی از پایتخت ایران خبر داده بود.

 

 

علیرضا شهیدی، رئیس سازمان زمین شناسی ایران نیز سال گذشته در مورد فرونشست زمین در تهران اعداد و ارقامی را حتی بالاتر از موسسات علمی و پژوهشی خارجی اعلام کرد و به عدد 36 سانتی‌متر در سال اشاره کرد.
کاوه مدنی، پژوهشگر و معاون سابق سازمان محیط‌زیست ایران در توییتی نوشت: «ماهواره‌ها کوچک‌ترین تغییرات را ثبت می‌کنند اما امنیتی‌ها نگران رصد سامانه‌های موشکی با دوربین تله‌ای هستند. خارجی‌ها هم فهمیدند که مشکلات محیط‌زیستی خودساخته بسان سلاح و بمب، ایران را نابود خواهد کرد اما حفاظت از محیط‌زیست کماکان یک موضوع غیرحیاتی برای سیاستمداران ایرانی و نهادهای دفاعی و امنیتی است.»
مدنی آذر 97 در رشته توییتی به عوامل این پدیده خطرناک اشاره کرد. او نوشت: « منطقه‌ فرودگاه بین‌المللی تهران نیز با این فرونشست مواجهه است و اضافه کرد این میزان فرونشست از بالاترین ارقام اعلام شده حال حاضر در جهان است.» او افزایش جمعیت شهری، استفاده بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی و سدسازی را که مانع از تغذیه طبیعی آب‌خوان‌ها می‌شوند از دلایل مهم فرونشست زمین در تهران توصیف کرد.
مدنی، نشست‌های رخ داده را برگشت ناپذیر خواند و گفت: «بررسی‌ها نشان می‌دهد زمین‌هایی که دچار فرونشست می‌شوند، نفوذپذیری خود را به مرور زمان از دست می‌دهند و نمی‌توانند با ذخیره آب به حالت اول برگردند.»

فارین پالیسی: آمریکا با کشتی‌های جنگی ایران چه خواهد کرد؟

 فرارو: پایگاه خبری "فارین پالیسی" در گزارشی به مساله حرکت دو کشتی جنگی ایرانی به سمت آب‌های اقیانوس اطلس و ادعاهای مقام‌های آمریکایی در این رابطه و طرح این گمانه زنی که این کشتی‌ها احتمالا حامل سلاح برای ونزوئلا هستند پرداخته و تاکید کرده که آمریکا بر طبق "حقوق دریاها"، از کوچکترین حقی جهت ایجاد اختلال در روند ماموریت کشتی‌های جنگی ایرانی برخوردار نیست (با استناد به حق "مصونیت حاکمیت") و اگر چنین کند، بایستی خود را برای پرداخت هزینه‌هایی گزاف آماده کند.
 
فارین پالیسی در این رابطه می‌نویسد: «هفته گذشته "نشریه پولیتیکو" گزارش داد که ظاهرا دو کشتی جنگی ایرانی در راه اقیانوس اطلس قرار دارند. در این رابطه مقام‌های امنیت ملی آمریکا شدیدا ابراز نگرانی کردند و به طور خاص به این مساله اشاره کردند که آن‌ها (کشتی‌های ایرانی) احتمالا در راه ونزوئلا هستند و قرار است تحریم‌های آمریکا علیه کاراکاس را نقض کنند. در این راستا، سناتور "مارک روبیو" از دولت آمریکا درخواست کرده تا مانع از رسیدن کشتی‌های مذکور به سواحل ونزوئلا شود. با این حال، هرگونه اقدام آمریکا علیه کشتی‌های مذکور غیرقانونی خواهد بود و یکی از بنیان‌های اساسی نظم بین المللی را به چالش خواهد کشید: اصلِ “مصونیتِ حاکمیت/ “ sovereign immunity. آمریکا باید بداند که هزینه هرگونه اقدامی تهاجمی آن علیه کشتی‌های ایرانی، به شدت بالا خواهد بود. امری که در صورت وقوع، به نحو وحشتناکی ادعا‌های آمریکا مبنی بر اینکه حامی حقوق حمل و نقل آزاد دریایی است را به چالش خواهد کشید و از آمریکا تصویر یک نظام سیاسی فریبکار و منافق را به جهانیان نشان خواهد داد.
به گزارش فرارو، ایران و ونزوئلا در دهه گذشته به دلیل مواجه شدن با حجم گسترده تحریم‌های آمریکا، روز به روز به یکدیگر نزدیک‌تر شده اند و از این طریق، تا حدی از شدت فشار‌های سیاسی و اقتصادی واشنگتن علیه خود کاسته اند. "تجارت نفت" یکی از مهمترین محور‌های رابطه میان ایران و ونزوئلا بوده و دولت آمریکا به همراه برخی متحدان آن در سال‌های اخیر چندین کشتی ایرانی را که محموله سوخت داشته و عازم ونزوئلا بوده اند را توقیف کرده اند (حتی کشتی‌ها در برخی موارد تحت پرچم‌های دیگر بوده اند). استدلال اصلی آن‌ها هم این بوده که اساسا این کشتی‌ها در حال نقض تحریم‌های آمریکا و اتحادیه اروپا هستند. با این حال، این مرتبه وضعیت اندکی متفاوت است.
 
کشتی‌های ایرانی که عازم اقیانوس اطلس هستند، عضو نیروی دریایی ایران هستند و بر اساس حقوق بین الملل، کشتی‌های جنگی ایران می‌توانند به طور مستقیم به آمریکا هشدار دهند که با آن‌ها کاری نداشته باشد و اجازه دهد آن‌ها از اصل "مصونیت حاکمیت" دولت‌ها در جهان استفاده کنند.
 
حقوق دریا‌ها چه در قالب عرفی و چه متعارف، به کشتی‌های جنگی و دیگر کشتی‌های دولتی، حق مصونیتِ حاکمیت اعطا می‌کند. در زمان‌های صلح، این مصونیت یک بند و اصل حقوقی کاملا قدرتمند در برابر مداخلات احتمالی یک دولت خارجی است. البته که استثنا‌هایی نیز در این زمینه وجود دارد که به طور خاص در مورد دولت‌های ورشکسته، کشتی‌های جنگی جعلی، و یا مساله تسلیحات کشتار دسته جمعی صدق می‌کند. با این حال این‌ها صرفا مسائلی هستند که روی کاغذ مطرح می‌شوند و اصلِ مساله که اکنون در مورد ایران مطرح است را تغییر نمی‌دهد.
 
معاهده حقوق دریاها، کشتی‌های جنگی را به مثابه کشتی‌هایی تعریف می‌کند که به نیرو‌های مسلح کشور‌ها تعلق دارند و تحت هدایت افسران نظامی رسمی کشور‌های مختلف قرار دارند و از نظم و نسق نظامی خاصی پیروی می‌کنند. در این راستا، شاهدیم که دو کشتی جنگی ایرانی که اکنون در راه اقیانوس اطلس هستند، قویا و کاملا با تعریف یک کشتی جنگی، تحت آنچه معاهده حقوق دریا‌ها مطرح می‌سازد، همخوانی دارند.
 
معاهده سازمان ملل متحد که آمریکا معتقد است بازتاب دهنده حقوق بین الملل عرفی است، به وضوح به برخی از جلوه‌های قدرتِ اصل مصونیت حاکمیت دولت‌ها اشاره می‌کند. در این راستا، مصونیت حاکمیت در در ریا‌های بین المللی، حقی مطلق است. بند ۹۵ این معاهده می‌گوید: "کشتی‌های جنگی در آب‌های بین المللی از مصونیت کامل برخوردارند و بازیگران خارجی، حق نقض حقوق آن‌ها را ندارند". بند ۹۶ نیز به "کشتی‌های عملیاتی و متعلق به دولت ها، مصونیت کامل اعطا می‌کند. این حق همچنین در مناطق اقتصادیِ اختصاصی هم صدق می‌کند".
 
حتی در دریای‌های سرزمینی هم مصونیت حاکمیت از یک چشم انداز حمایتی قدرتمند برخوردار است. کشتی‌های جنگی از حق "عبور بی ضرر" در دریا‌های سرزمینی خارجی برخوردار هستند. دولت ساحلی می‌تواند قواعدی را برای امنیت دریانوردی وضع کند، اما اساسا هیچ حقی جهت انجام اقدامات تهاجمی علیه آن دسته از کشتی‌هایی که به مقررات احترام می‌گذارند ندارند. تا زمانی که کشتی جنگی متعهد به عبور بی ضرر باشد و دولت ساحلی را تهدید نکند، دولت ساحلی می‌تواند در شدید‌ترین حالت، تنها به کشتی مذکور دستور دهد تا آب‌های سرزمینی آن را ترک کند. در این رابطه، توقیف و یا بازداشت کشتی‌های جنگی اساسا مطرح نیست مگر اینکه کشتی جنگی، دولت ساحلی را تهدید کند که در این زمینه، "حق دفاع از خود" کاملا مشروع است و به رسمیت شناخته می‌شود.
 
آب‌های داخلی از جمله بنادر نیز وضعیت چندان متفاوتی ندارند. البته که یک کشتی جنگی به اخذ اجازه دولت ساحلی جهت ورود به آب‌های داخلی نیاز دارد. با این حال حتی در این زمینه یعنی جایی که دولت ساحلی از بیشترین اقتدار برخوردار است نیز، حق "مصونیت حاکمیت"، طبق حقوق بین الملل عرفی، کاملا پذیرفته شده است و از احترام برخوردار است.
 
در مورد کشتی‌های جنگی ایرانی که عازم آب‌های اقیانوس اطلس هستند باید گفت تا زمانیکه این کشتی‌ها تهدید به استفاده از زور نکنند، کاملا از حق مصونیت حاکمیت برخوردار هستند و در این رابطه فرقی نمی‌کند که آن‌ها در آب‌های بین المللی، مناطق اقتصادیِ اختصاصی، آب‌های سرزمینی، و یا آب‌های داخلی باشند. آمریکا حتی اگر کشتی‌های ایرانی حامل سلاح نیز باشند، نمی‌تواند آن‌ها را مورد تعرض قرار دهد. آمریکا باید بداند که بخش عمده‌ای از تحریم‌ها علیه ایران، تحریم‌های یکجانبه این کشور علیه تهران هستند و آمریکا نمی‌تواند با تکیه بر آن‌ها هر گونه که می‌خواهد با ایران رفتار کند.
 
آمریکا باید بداند که هرگونه برخورد آن با کشتی‌های جنگی ایرانی، با هزینه‌های فراوانی برای این کشور همراه خواهد بود. اگر آمریکا علیه کشتی‌های جنگی ایران دست به تعرض بزند و قضیه یه یک دادگاه بین المللی کشیده شود، آمریکا به بدترین وجه ممکن شکست خواهد خورد و این مساله موجب تقویت هر چه بیشتر ایران می‌شود. از سویی، اگر آمریکا بخواهد علیه کشتی‌های جنگی ایران دست به اقدامی بزند، باید بداند که نیروی دریاییِ خود را نیز در معرض تهدید‌های گسترده قرار داده و در آینده نزدیک، چین نیز برای خود حق قائل می‌شود تا کشتی‌های جنگی آمریکایی که برای تایوان سلاح می‌برند را توقیف و مواخذه کند. استدلال چین نیز این خواهد بود که آمریکا حق ندارد تحریم‌های چین علیه تایوان را نقض کند.
 
هرگونه اقدام آمریکا علیه کشتی‌های جنگی ایرانی، عملا نشان می‌دهد که آمریکا هیچ احترامی برای اصول و مقررات بین المللی قائل نیست و صرفا از قوانین به صورت ابزاری و در راستای منافع خود استفاده می‌کند. آمریکا باید بپذیرد که برای مواجهه با مساله حرکت کشتی‌های جنگی ایران به سمت اقیانوس اطلس، از هیچ ابزاری الا "دیپلماسی" نمی‌تواند استفاده کند.
 
مقام‌های آمریکایی باید بدانند که کشتی‌های جنگی ایرانی کاملا حق دارند که با هرگونه کارشکنی از سوی نیروی دریایی و یا نیروی‌های مسلح آمریکا برخورد کنند و به آن‌ها یادآوری کنند که بر اساس قانون حق ندارند کوچکترین مزاحمتی برای کشتی‌های ایرانی و حق "مصونیت حاکمیت" آن‌ها ایجاد کنند».

خطر کشتی‌های جنگی ایران در حیاط خلوت آمریکا

 

العربیه: با نظر به سفر یک ناوگان ایرانی به مقصد ونزوئلا، «وال‌استریت ژورنال» می‌نویسد که ورود آسان کشتی‌های جنگی ایران به آب‌های دریای کارائیب، که تهدیدی علیه ایالات متحده به شمار می‌رود، می‌تواند الگویی برای ناوگان‌های دیگر قدرت‌های متخاصم همچون روسیه و چین فراهم کند.
ایران متحد دیرینه کوباست، و از بیست سال پیش که هوگو چاوز، ونزوئلا را به دیکتاتوری تبدیل کرد، تهران روابطش را با کاراکاس نزدیک‌تر کرده است. رژیم‌های خامنه‌ای و مادورو در امور دفاعی مشترک در ونزوئلا همکاری می‌کنند، و گفته می‌شود که دولت ونزوئلا برای تسهیل عبور و مرور ماموران رژیم ایران در منطقه، مدارک شناسایی «جعلی» صادر می‌کند.

به گفته «وال‌استریت ژورنال»، رابط اصلی ونزوئلا با ایران طارق العیسمی وزیر نفت لبنانی‌الاصل این کشور است. ایران یکی از تأمین‌کنندگان اصلی انرژی فسیلی در آمریکای جنوبی است، یعنی جایی که تولید بنزین به خاطر کمبود منابع سوختی، عدم نگهداری صحیح از تاسیسات، و فساد دولتی کاهش شدید پیدا کرده است.
در حالی که تحریم‌های آمریکا جلوی واردات منظم بنزین و گازوئیل به ونزوئلا را گرفته است، رژیم تهران برای سر پا نگه داشتن دیکتاتوری مادورو تانکر پشت تانکر نفت به کاراکاس می‌فرستد. تانکرهای ایرانی، ضمن انتقال سوخت به ونزوئلا، روش‌های فرار از رهگیری در آب‌های بین‌المللی را هم آزمایش می‌کنند.
دلیل سفر ناوگان ایرانی به ونزوئلا در این زمان خاص ممکن است مانوور نظامی سالانه مشترک بین آمریکا و متحدان منطقه‌ای‌اش باشد، که قرار است از 12 تا 26 ژوئن به میزبانی کشور همسایه ونزوئلا، گویان اجرا شود. رژیم مادورو بر سر مرزهای دریایی با گویان اختلاف نظر دارد؛ بنابراین حضور نیروی دریایی ایران در آب‌های آن منطقه می‌تواند خطر تقابل به دنبال داشته باشد.
«وال‌استریت ژورنال» نتیجه می‌گیرد که حتی بدون سرشاخ شدن با ایالات متحده، اینکه رژیم ایران برای دولت مادورو تسلیحات و فناوری نظامی تامین می‌کند، خود به‌ خود تهدیدی برای منافع ایالات متحده و دوستانش در آمریکای لاتین است. این تهدید وقتی افزایش پیدا می‌کند که مسیرهای دریایی تجاری بین‌المللی منتهی به کانال پاناما را هدف قرار دهد.